کد سایت
az21840
کد بایگانی
41865
نمایه
حکم جلسات شبانه به دور از خانواده
طبقه بندی موضوعی
بیشتر بدانیم
خلاصه پرسش
متأهلانی که دور از خانواده هر شب را با دوستان خود گذرانده و تا پاسی از شب به خانه برنمی‌گردند، آیا حق خانواده خود را لگدمال نمی‌کنند؟
پرسش
سلام علیکم؛ افراد متدینی که دارای خانواده هستند، اما هر شب در جایی به دور از خانواده جمع می‌شوند و تا ساعت‌ها از شب گذشته صحبت میکنند. آیا اینها حق خانواده خود را رعایت میکنند؟ درست است که صحبت کردن حرام نیست ولی هر شب آن هم تا ساعت سه شب در آنجا می‌مانند و مشغول صحبت می‌شوند، آیا این صحیح است؟ برای این‌که آنها را قانع کنم چگونه باید با آنها صحبت کنم تا آنان را راضی نمایم؟
پاسخ اجمالی
در این گونه موارد، باید گفت که اگر از آموزه‌های دینی پیروی می‌کنیم، گفتار و رفتار پیشوایان دینی غیر از این است.
1. گفتار
الف. پیامبر خدا(ص) فرمود: بهترین شما کسى است که براى خانواده‌اش بهتر باشد، و من در مورد خانوادهام بهترین شما هستم.[1]
ب. و حضرتشان می‌فرماید: ملعون است، ملعون است فردی که به اهل و عیال خود بی‌توجهی کند. [2]
ج. امام صادق(ع) فرمود: فرد بامروّت، خود را در مسیر هلاکت انداخته است اگر در شهری که خانواده‌اش در آنجا هستند، در جاى دیگری جدای از آنان شب را به صبح آورد.[3]
2. رفتار عملی
سیره عملی آن بزرگواران نشانگر آن است که جز مواقع ضروری؛ مانند جنگ‌ها و سفرها و نیز غیر از مواقعی که به عبادت در نقاطی مانند مسجد الحرام و دیگر مساجد مشغول بودند، شب‌ها را در کنار خانواده خود می‌گذراندند و حتی جلسات دینی و مذهبی آن پیشوایان نیز بیشتر مواقع در روز برقرار بود و همین به تنهایی کافی است تا انسان حقوق خانواده را در این زمینه رعایت کند. خدا در قرآن می‌فرماید: و با همسران خود، به طور شایسته رفتار کنید: «وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ».[4]
1. گفتار
الف. پیامبر خدا(ص) فرمود: بهترین شما کسى است که براى خانواده‌اش بهتر باشد، و من در مورد خانوادهام بهترین شما هستم.[1]
ب. و حضرتشان می‌فرماید: ملعون است، ملعون است فردی که به اهل و عیال خود بی‌توجهی کند. [2]
ج. امام صادق(ع) فرمود: فرد بامروّت، خود را در مسیر هلاکت انداخته است اگر در شهری که خانواده‌اش در آنجا هستند، در جاى دیگری جدای از آنان شب را به صبح آورد.[3]
2. رفتار عملی
سیره عملی آن بزرگواران نشانگر آن است که جز مواقع ضروری؛ مانند جنگ‌ها و سفرها و نیز غیر از مواقعی که به عبادت در نقاطی مانند مسجد الحرام و دیگر مساجد مشغول بودند، شب‌ها را در کنار خانواده خود می‌گذراندند و حتی جلسات دینی و مذهبی آن پیشوایان نیز بیشتر مواقع در روز برقرار بود و همین به تنهایی کافی است تا انسان حقوق خانواده را در این زمینه رعایت کند. خدا در قرآن می‌فرماید: و با همسران خود، به طور شایسته رفتار کنید: «وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ».[4]
[1]. «خَیْرُکُمْ خَیْرُکُمْ لِأَهْلِهِ وَ أَنَا خَیْرُکُمْ لِأَهْلِی»، طبرسى، حسن، مکارم الأخلاق، ص 216، قم، شریف رضى، چاپ چهارم، 1370ش.
[2]. «مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ ضَیَّعَ مَنْ یَعُولُ»، صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 555، قم، جامعه مدرسین، چاپ دوم، 1404ق.
[3]. «قَالَ الصَّادِقُ (ع) هُلْکٌ بِذَوِی الْمُرُوءَةِ أَنْ یَبِیتَ الرَّجُلُ عَنْ مَنْزِلِهِ بِالْمِصْرِ الَّذِی فِیهِ أَهْلُه»،همان.
[4]. نساء، 19.