طبق گفتار اندیشمندان بزرگ در طول تاریخ، کمیت و کیفیت غذا تأثیر زیادی بر تحصیل طالبان علم دارد. بسیاری از آنها در کتب یا بیاناتشان به این نکته اشاره داشته اند که کم غذا خوردن هم از لحاظ علمی و هم از لحاظ معنوی بر انسان تأثیر می گذارد. بنده نیز مدتی پیش پیرو فرمایشات این بزرگان در رژیم غذایی خودم یک تجدیدنظر جدّی کرده و از غذای خودم کم نمودم و اثرات مثبت کم کردن غذا از جمله جولان پیداکردن ذهن، دقت و سرعت در مطالعه و... را درک نمودم، لکن این رژیم غذایی جدید باعث ضعف جسمی و در نتیجه بروز بیماری های مختلف از جمله سرماخوردگی و بیماری معده شد. فلذا از این رژیم جدید صرف نظر کردم و در نتیجه از اثرات مثبت آن نیز محروم ماندم. سؤال بنده از شما این است که اولاً: آیاتنها راه رسیدن به آن اثرات مثبت، کم کردن غذاست؟ و ثانیاً: در صورتی که تنها راه رسیدن به آن اثرات مثبت، کم کردن غذاست، چگونه این مسئله را اجرا کنم تا آن آثارمنفی بر این رژیم مترتب نشود؟ و ثالثاً: روش خود شما در تغذیه چیست که توانسته اید این مدارج علمی را به خوبی پشت سر بگذارید و به موفقیت های کنونی دست پیدا کنید؟رابعاً: اگر مرجع یا کتابی در این زمینه می شناسید به بنده معرفی نمائید.