ازدواج موقت مردان مسلمان با زنان اهل کتاب را همهی مراجع تقلید فعلی و معاصر، جایز دانستهاند.[1]
برای عقد موقت(متعه) چند چیز شرط است، از جمله:
- باید صیغهی عقد خوانده شود؛ لذا تنها راضی بودن زن و مرد کافی نیست، بلکه باید به همراه انشاء الفاظ خاصی باشد.
- به احتیاط واجب صیغهی عقد باید به عربی صحیح خوانده شود و اگر خود مرد و زن نتوانند صیغه را به عربی صحیح بخوانند به هر لفظی که صیغه را بخوانند صحیح است، و لازم هم نیست که وکیل بگیرند اما باید لفظی بگویند که معنای "زوّجت" و "قبلت" را بفهماند.[2]
مثلا پس از تعیین مهریه و مدت عقد (در ازدواج موقت)، زن بگوید: «بنابر مهریه و مدتی که قبلا تعیین شد، با تو ازدواج کردم»، سپس بلا فاصله مرد بگوید «قبول کردم». در این صورت عقد ازدواج موقت آنها صحیح و این دو با هم زن و شوهر هستند.[3]
[1]. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج 2، ص، 468، مسئله 2397. برای آگاهی از دیدگاههای فقهای گذشته، نک: مغنیه، محمد جواد، الفقه علی المذاهب الخمسة، ج 2، ص 47-49.
[2]. آنچه بیان شد نظر امام خمینی(ره) است. برای آگاهی از فتاوای سایر مراجع، نک: توضیح المسائل مراجع، ج 2، از ص 449 - 460؛ امام خمینی، تحریر الوسیله، ج 2، ص 701 - 707 و ص 734 - 736.
[3]. برای آگاهی بیشتر، ر. ک: «ازدواج موقت(متعه) شرایط و احکام»، 574.