یادآور می شویم که نافله نماز ظهر پیش از نماز ظهر خوانده مى‏شود (نه قبل از اذان ظهر) و وقت آن از اول ظهر (موقع اذان) تا زمانی است که سایه شاخص که بعد از ظهر پیدا مى‏شود، به اندازه دو هفتم آن شود، مثلًا اگر طول شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سایه‏اى که بعد از ظهر پیدا مى‏شود به دو وجب رسید، آخر وقت نافله ظهر است.[1]

توضیح این که: گفته اند طول قامت انسان طبیعی، هفت قدم است، اگر شاخص را به ارتفاع چنین انسانی قرار دهیم، بعد از آن که سایه شاخص در وقت زوال به کمترین اندازه خود رسید، شروع به زیاد شدن می کند، هر گاه سایه به دو قدمی رسید، پایان وقت نافله ظهر است، و در چهار قدمی، پایان وقت فضیلت ظهر و نافله عصر است. اما ساعات این قدم ها بسته به فصول سال و نیز مکان های جغرافیایی مختلف قابل تغییر است؛ به عنوان مثال در اول فروردین به افق اصفهان، وقتی سایه به دو قدم رسید، اگر شاخص، انسان باشد، یک ساعت و پنجاه و هفت دقیقه. و اگر به چهار قدم برسد، دو ساعت و چهل و سه دقیقه، زمان می برد. اما در وسط فروردین، اگر به دو قدم برسد، یک ساعت و پنجاه و هفت دقیقه زمان می برد و در چهار قدم؛ دو ساعت و پنجاه و هفت دقیقه زمان می برد.[2]

این سؤال، پاسخ تفصیلی ندارد.