کلمه "الحیاة" نائب فاعل "زیّن" و مؤنث مجازی است. در مؤنث مجازی در صورتی مطابقت (در تذکیر و تأنیث) فاعل با فعل شرط است که فاعل فعل، ضمیری باشد که به مؤنث مجازی بر می گردد؛ مانند "إذا الشّمس کوّرت" که فاعل کوّرت ضمیر هی است و به شمس بر می گردد، امّا اگر فاعل که مؤنث مجازی است اسم ظاهر باشد، در این صورت مطابقت بین فعل و فاعل لازم نیست، بلکه فعل آن جایز الوجهین است (هم به صورت مذکّر جایز است و هم به صورت مؤنّث)؛ مانند "کوّر الشمس "و "کوّرت الشمس".[1]
این سؤال، پاسخ تفصیلی ندارد.
[1]. در جمله «زُیِّنَ لِلَّذِینَ کَفَرُوا الْحَیاةُ الدُّنْیا»، کلمه زُیِّنَ فعل مجهول و نائب فاعل آن، الحیاة است، و چون بین فعل و نائب فاعل فاصله شده، و حیاة نیز مؤنّث مجازى است، به صیغه مذکّر آمده است، مصطفوى، حسن، تفسیر روشن، ج 3، ص 93، مرکز نشر کتاب، چاپ اول، تهران، 1380 ش.