عمل زناشویی و نزدیکی با همسر در روزهای ماه مبارک رمضان برای افراد روزه دار حرام و موجب بطلان روزه آنها می شود.[1] اما کسانی مثل مسافر و مریضی که شرعا روزه بر آنها واجب نیست، اشکال ندارد. همچنین در هیچ یک از شب های ماه مبارک رمضان حتی در شب های قدر، این عمل حرام نیست و هیچ اشکالی ندارد.[2]
در هرحال در فرض سؤال بر هر یک از مرد و زن حکم افطار عمدى جارى است و علاوه بر قضای روزه، کفاره هم بر هر دو واجب می شود،[3] که عبارت است از شصت روز روزه یا اطعام شصت فقیر و یا دادن شصت مد طعام به شصت مسکین که سهم هر کدام یک مدّ (ده سیر گندم یا جو یا برنج) است.[4]
این سؤال، پاسخ تفصیلی ندارد.
[1] توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج 1، ص 895 ، م 1584.
[2] اقتباس از پاسخ 3091 (سایت: 3352).
[3]توضیح المسائل (محشى - امام خمینى)؛ ج1، ص 976.
[4]همان، ص 982.