کد سایت
fa2202
کد بایگانی
2109
نمایه
عرق جنب از حلال یا حرام
طبقه بندی موضوعی
عرق جنب از حرام
برچسب
نماز|نجاست|طهارت|جنب از حرام|عرق جنب
خلاصه پرسش
آیا عرق جنب از حرام نجس است؟
پرسش
اگر کسی درحالی که جنب است لباس‌هایش را با آب داغ بشوید و دستش عرق کند و با آب و لباس مخلوط شود چه حکمی دارد؟
پاسخ اجمالی
اگر کسی جنب شود تنها آن بخشی از بدن او که به نجاست (منی) آلوده شده است نجس است، که اگر فقط همان قسمت را آب بکشد، کافی است و عرق او (ناشی از گرمای هوا، فشار کار و یا ناشی از شستن لباس با آب داغ و ...) نیز نجس نیست و چیزی را نجس نمی‌کند.
بله اگر کسی از راه حرام (استمناء، زنا، لواط و یا جماع با زن حایض) جنب شده و حین عمل و یا بعد از آن عرق کند، اگر چه از نظر فقهای معاصر، چنین عرقی نجس نیست،[1] اما نسبت به این مسئله که آیا می‌شود با بدن یا لباسی که به آن آلوده شده، نماز خواند؟ اکثر مراجع تقلید می‌گویند: به احتیاط واجب با بدن یا لباسی که به آن عرق آلوده شده، تا از بین نرفته و خشک نشده است نماز نخوانند.[2] ولی برخی از فقها، نماز با آن را صحیح می‌شمارند.[3]
بله اگر کسی از راه حرام (استمناء، زنا، لواط و یا جماع با زن حایض) جنب شده و حین عمل و یا بعد از آن عرق کند، اگر چه از نظر فقهای معاصر، چنین عرقی نجس نیست،[1] اما نسبت به این مسئله که آیا می‌شود با بدن یا لباسی که به آن آلوده شده، نماز خواند؟ اکثر مراجع تقلید می‌گویند: به احتیاط واجب با بدن یا لباسی که به آن عرق آلوده شده، تا از بین نرفته و خشک نشده است نماز نخوانند.[2] ولی برخی از فقها، نماز با آن را صحیح می‌شمارند.[3]
[1]. ر.ک: امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، توضیح المسائل (محشى - امام خمینى)، ج1، ص 82، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق؛ آیات عظام شبیری و مکارم: (بنا بر احتیاط مستحب از آن اجتناب کنند و براى رعایت این احتیاط، بهتر است با آب ملایم غسل کنند که به هنگام غسل بدن عرق نکند).
[2]. آیات عظام امام خمینی، اراکی، گلپایگانى، فاضل، خامنه‌ای، صافى، وحید خراسانی، بهجت و مکارم؛ البته آیت الله اراکی در این زمینه دارای فتوا هستند؛ ر.ک: توضیح المسائل (المحشی للامام خمینی)، ج1، ص 82 - 83؛ وحید خراسانى، حسین، توضیح المسائل، بخش دوم، ص 25، م 117، مدرسه امام باقر علیه السلام، قم، نهم، 1428 ه ق؛ صافى گلپایگانى، لطف الله، جامع الأحکام، ج1، ص 40، س 122، انتشارات حضرت معصومه، قم، چهارم، 1417 ه ق؛ امام خمینى، سید روح اللّٰه، استفتاءات، ج1، ص 139، س 43، دفتر انتشارات اسلامى، قم، پنجم، 1422 ه ق؛ گلپایگانى، سید محمد رضا، مجمع المسائل، ج4، ص 92، س 244، دار القرآن الکریم، قم - ایران، دوم، 1409 ه ق.
[3]. آیات عظام خویی، تبریزی و سیستانی؛ ر.ک: توضیح المسائل (المحشی للامام خمینی)، ص 83؛ هر چند آیات عظام خویی و تبریزی: (بنا بر احتیاط مستحب، با آن نماز نخوانند).