کد سایت
fa32178
کد بایگانی
38766
نمایه
ولایت، سیاست و مرجعیت دینی امام علی(ع) به استناد حدیث منزلت
طبقه بندی موضوعی
گوناگون,امامت در سنت
خلاصه پرسش
آیا پیامبر اسلام(ص) منصب سیاسی را به ابوبکر، منصب ولایت باطنی را به امام علی(ع) و منصب و مرجعیت دینی و علمی را به دیگر اصحاب داده است؟
پرسش
با عرض سلام و خسته نباشید! برخی از اهل سنت قائل‌اند که مناصب پیامبر(ص) به سه نوع تقسیم شده: منصب سیاسی به ابوبکر رسیده و او خلیفه بلا فصل است، منصب ولایت باطنی به حضرت علی رسیده و مراد از حدیث غدیر همین است و او خلیفه بلا فصل در این مورد است. و منصب و مرجعیت دینی و علمی به دیگر اصحاب رسیده است! تفکیک سه منصب چه خسارت‌های در پی خواهد داشت؟ شما چگونه این دیدگاه نقد می‌کنید؟ تا ما نیز به اهل سنت جواب قانع کننده بدهیم.
پاسخ اجمالی
این حدیث پیامبر گرامی اسلام(ص) که به امام علی(ع) فرمود: «یَا عَلِیُّ أَنْتَ مِنِّی بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى غَیْرَ أَنَّهُ لَا نَبِیَّ بَعْدِی» و در منابع روایی شیعه[1] و سنی[2] نقل و پذیرفته شده است، صریحاً اعلام می‌نماید که تمام مناصب پیامبر(ص) جز منصب نبوّت برای امیر المؤمنین علی(ع) ثابت است. ترجمه روایت: ای علی! تو نسبت به من همان مقام و منزلتی را دارى که هارون نسبت به موسى(ع) داشت جز این‌که بعد از من پیغمبرى نیست.
[1]. مانند: نصر بن مزاحم (متوفّی: 212ق)، وقعة صفین، محقق و مصحح: هارون، عبد السلام محمد، ص 315، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، قم، چاپ دوم، 1404ق؛ برقی (متوفّی: 274ق یا 280ق)، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق و مصحح: محدث، جلال الدین، ج 1، ص 159، دار الکتب الإسلامیة، قم، چاپ دوم، 1371ق؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 15، ص 262، دار الحدیث، قم، چاپ اول، 1429ق.
[2]. این روایت در صحاح سته و غیر آن آمده است؛ مانند: قشیری نیشابوری(متوفّى: 261ق)، مسلم بن حجاج، المسند الصحیح المختصر بنقل العدل عن العدل إلی رسول الله(ص)(صحیح مسلم)، محقق: عبدالباقی، محمد فؤاد، ج 4، ص 1870، دارالاحیاء التراث العربی، بیروت، بی‌تا؛ ترمذی (متوفّى: 279ق)، محمد بن عیسی، سنن الترمذی، تحقیق و تعلیق: شاکر، أحمد محمد، عبد الباقی، محمد فؤاد، ج 5، ص 640 و 641، شرکة مکتبة و مطبعة مصطفی البابی الحلبی، مصر، چاپ دوم، 1395ق؛ نسائی (متوفّى: 303ق)، أبو عبد الرحمن أحمد بن شعیب، السنن الکبری، محقق: شلبی، حسن عبد المنعم، ج 7، ص 307، مؤسسة الرسالة، بیروت، چاپ اول، 1421ق.