فریضه نماز از نظر اسلام بسیار با اهمیت بوده و در هیچ شرایطی نباید ترک شود، البته اسلام در مواردی که انسان قادر به رعایت تمام شرائط نماز نیست سختگیری نکرده و انجام این عبادت را حتی بدون حصول همه شرائط، کافی دانسته است.
فتوای همه مراجع معظم تقلید نیز در این باره آن است که نماز گزار در صورت عدم امکان نماز به صورت ایستاده و یا در صورت مشقت و سختی زیاد، می تواند نشسته نماز بخواند. و اگر نشسته هم نتواند، باید به حالت خوابیده نماز بخواند.
امام خمینی (ره) می فرماید: "تا انسان مىتواند ایستاده نماز بخواند، نباید بنشیند؛ مثلًا کسى که در موقع ایستادن، بدنش حرکت مىکند یا مجبور است به چیزى تکیه دهد، یا بدنش را کج کند یا خم شود یا پاها را بیشتر از معمول گشاد بگذارد باید به هر طور که مىتواند ایستاده نماز بخواند ولى اگر به هیچ قسم حتى مثل حال رکوع هم نتواند بایستد، باید راست بنشیند و نشسته نماز بخواند."[1]
[1] توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج 1، ص 540، مسأله 970.