کد سایت
fa33696
کد بایگانی
40801
نمایه
تأثیر کنترل چشم بر تمرکز فکر
طبقه بندی موضوعی
نگاه،سخن، لمس,گناه و رذائل اخلاقی ,درمان رذائل اخلاقی
خلاصه پرسش
چگونه کنترل چشم از نگاه به حرام بر تمرکز فکر تأثیر میگذارد؟
پرسش
چگونه کنترل چشم از نگاه به حرام بر تمرکز فکر تأثیر میگذارد؟
پاسخ اجمالی
تأثیر گناهان در زندگی انسان، از امور مسلمی است که آیات قرآن و روایات دلالت بر آن دارد،[1] و یکی از گناهانی که تأثیر بد در روح و روان و فکر انسان گذاشته و حتی در زندگی آینده او تأثیر دارد، گناهانی است که از راه چشم انجام میگیرد.[2]
توضیح اینکه؛ یکی از عواملی که تمرکز فکر را به همراه دارد، ترک گناهان مربوط به چشم است و اگر کسی این گناهان را انجام دهد در فکر او تأثیر منفی گذاشته و شخص را در ناراحتی روحی قرار میدهد. شخصى که صحنههاى تحریک کننده را میبیند لزوماً به مشاهدههاى خود نمیرسد، ولى نسبت به آنچه دیده، دل مشغولى پیدا میکند، خاطرى آشفته و پریشان خواهد داشت. در مقابل، کنترل نگاه، خاطرى آسوده را براى فرد به ارمغان میآورد و کنترل و مهار نگاه، فرد را از افتادن در ورطه نابودى و هلاکت باز میدارد. از اینرو، امیر المؤمنین علی(ع) میفرماید: «کسى که چشم خود را فرو بندد، دل خویش را راحت کرده و آسایش داده است».[3] که یکی از مصادیق فرو بستن چشم، بازداشتن چشم از نگاه حرام به نامحرمان است. همچنین آنحضرت در سخن دیگری فرمود: «آنکس که دیده بپوشد، کمتر تأسف میخورد و از هلاکت نیز ایمن میگردد».[4]
امام صادق(ع) میفرماید: «تیر نگاه [حرام] مسموم است و از کمان شیطان پرتاب میشود. چه بسیار نگاه کوتاه که حسرت طولانى به بار آورده است».[5]
بنابر این، انسان با نگاهی که جنبه شهوت آلود دارد، فکرش مشغول میشود و طبیعی است مهار و کنترل چشم از دیدنیهاى تحریک کننده نتایج مطلوبى همچون تمرکز فکر و آسودگى خاطر، چشیدن طعم ایمان و ایمنى از هلاکت را به همراه دارد.
توضیح اینکه؛ یکی از عواملی که تمرکز فکر را به همراه دارد، ترک گناهان مربوط به چشم است و اگر کسی این گناهان را انجام دهد در فکر او تأثیر منفی گذاشته و شخص را در ناراحتی روحی قرار میدهد. شخصى که صحنههاى تحریک کننده را میبیند لزوماً به مشاهدههاى خود نمیرسد، ولى نسبت به آنچه دیده، دل مشغولى پیدا میکند، خاطرى آشفته و پریشان خواهد داشت. در مقابل، کنترل نگاه، خاطرى آسوده را براى فرد به ارمغان میآورد و کنترل و مهار نگاه، فرد را از افتادن در ورطه نابودى و هلاکت باز میدارد. از اینرو، امیر المؤمنین علی(ع) میفرماید: «کسى که چشم خود را فرو بندد، دل خویش را راحت کرده و آسایش داده است».[3] که یکی از مصادیق فرو بستن چشم، بازداشتن چشم از نگاه حرام به نامحرمان است. همچنین آنحضرت در سخن دیگری فرمود: «آنکس که دیده بپوشد، کمتر تأسف میخورد و از هلاکت نیز ایمن میگردد».[4]
امام صادق(ع) میفرماید: «تیر نگاه [حرام] مسموم است و از کمان شیطان پرتاب میشود. چه بسیار نگاه کوتاه که حسرت طولانى به بار آورده است».[5]
بنابر این، انسان با نگاهی که جنبه شهوت آلود دارد، فکرش مشغول میشود و طبیعی است مهار و کنترل چشم از دیدنیهاى تحریک کننده نتایج مطلوبى همچون تمرکز فکر و آسودگى خاطر، چشیدن طعم ایمان و ایمنى از هلاکت را به همراه دارد.
[3]. «مَنْ غَضَّ طَرْفُهُ أَرَاحَ قَلْبَه»؛ تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم، محقق و مصحح: رجائی، سید مهدی، ص 663، دار الکتاب الإسلامی، قم، چاپ دوم، 1410ق.
[4]. «مَنْ غَضَّ طَرْفَهُ قَلَّ أَسَفُهُ وَ أَمِنَ تَلَفَه»؛ همان.
[5]. «النَّظَرُ سَهْمٌ مِنْ سِهَامِ إِبْلِیسَ مَسْمُومٌ وَ کَمْ مِنْ نَظْرَةٍ أَوْرَثَتْ حَسْرَةً طَوِیلَةً»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 5، ص 559، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق.