کد سایت
fa33701
کد بایگانی
40806
نمایه
حرمت جنگ در مسجد الحرام
طبقه بندی موضوعی
جهاد,احکام مساجد و مکانهای مقدس,جهاد و دفاع
برچسب
حرم|مسجد الحرام|جنگ|حرمت قتال|آیه 191 بقره
خلاصه پرسش
جنگ در چه مکانهایی حرام است؟
پرسش
در چه مکانهایی، جنگیدن در آن حرام است؟
پاسخ اجمالی
آیهای در قرآن وجود دارد که حرمت قتال و جنگ در مسجد الحرام را به صراحت بیان میکند: «وَ لا تُقاتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ».[1] این قسمت از آیه دلیل بر حرمت جنگیدن و کشتن در مسجد الحرام است؛ اما این حرمت به این معنا نیست که به هیچوجه نباید جنگید حتی اگر به مسلمانانی که در آنجا هستند، حمله شود، بلکه ادامه آیه این کلیت را رد کرده و میفرماید: «حَتَّى یُقاتِلُوکُمْ فِیهِ فَإِن قاتَلُوکُمْ فَاقْتُلُوهُمْ کَذلِکَ جَزاءُ الْکافِرین».[2] بنابر این، جنگ کردن در مسجد الحرام ممنوع میشود، مگر اینکه به جهت دفاع از خود و یا خانه خدا باشد.
برخی از مفسران این حکم را منحصر در مسجد الحرام ندانسته، بلکه آنرا شامل کل حرم (که محدودهای بزرگتر از مکه امروزی میباشد) میدانند[3] و بیان داشتهاند که این حرمت جنگ در حرم به جهت احترام و بزرگی مسجد الحرام میباشد.[4]
اما در غیر مسجد الحرام، حکمی که حرمت قتال را بیان کرده باشد، نیافتیم، اگر چه حرمت جنگ در مناطق مقدسی؛ نظیر مساجد، حرم ائمه اطهار و ... به عنوان حکم ثانوی قابل بررسی میباشد.
برخی از مفسران این حکم را منحصر در مسجد الحرام ندانسته، بلکه آنرا شامل کل حرم (که محدودهای بزرگتر از مکه امروزی میباشد) میدانند[3] و بیان داشتهاند که این حرمت جنگ در حرم به جهت احترام و بزرگی مسجد الحرام میباشد.[4]
اما در غیر مسجد الحرام، حکمی که حرمت قتال را بیان کرده باشد، نیافتیم، اگر چه حرمت جنگ در مناطق مقدسی؛ نظیر مساجد، حرم ائمه اطهار و ... به عنوان حکم ثانوی قابل بررسی میباشد.
[1]. بقره، 191: «و با آنها، در نزد مسجد الحرام، جنگ نکنید».
[2]. «مگر آنکه در آنجا با شما بجنگند پس اگر با شما [در آنجا] جنگیدند، آنان را به قتل برسانید که پاداش و کیفر کافران همین است».
[3]. بلخی، مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، تحقیق، شحاته، عبدالله محمود، ج 1، ص 168، بیروت، دار إحیاء التراث، چاپ اول، 1423ق؛ محلی، جلال الدین، سیوطی، جلال الدین، تفسیر الجلالین، ص 33، بیروت، مؤسسة النور للمطبوعات، چاپ اول، 1416ق.
[4]. قاسمی، محمد جمال الدین، محاسن التأویل، تحقیق، عیون السود، محمد باسل، ج 2، ص 58، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1418ق.