کد سایت
fa45129
کد بایگانی
55446
نمایه
همنشینان پیامبر(ص) در بهشت
طبقه بندی موضوعی
دستور العمل ها ,بهشتیان
خلاصه پرسش
انجام چه کارهایی سبب همنشینی با پیامبران و اولیای الهی در بهشت خواهد شد؟
پرسش
باسلام، چه کسانی در بهشت فردوس با محمد(ص) و آل محمد همنشین خواهند بود؟ انجام چه اعمالی سبب این همنشینی میشود؟ برخی میگویند کسانی هستند که در بهشت تنها یکبار امام حسین(ع) را زیارت میکنند... چرا همنشین شدن با ائمه شرطهای سخت دارد؟
پاسخ اجمالی
برای مجالست و همنشینی افراد با یکدیگر، سنخیّت روحی، فکری و همسانی در سلوک و رفتار تا حدودی مورد نیاز است.
بر همین اساس، برای همنشین شدن با پیامبران و جانشینان آنها باید از نظر روحی، فکری، اعتقادی و همچنین در سلوک و رفتار با آنان شباهت و سنخیّتی – و لو اندک - داشته باشیم تا بتوانیم با اذن پروردگار بتوانیم با آنان در بهشت همنشین باشیم.
کلیدیترین نکته برای همنشین شدن با آن بزرگواران در بهشت، انجام واجبات الهی و ترک محرمات به انضمام توشهای از مستحبات است.
اینک به استناد روایات، بخشی از اعمال و رفتاری را که میتوانند ما را مستعد برای همنشینی با آن بزرگواران نمایند فهرست وار اشاره میکنیم:
1. اطاعت از خدا و پیامبر(ص)،[1]
2. دوست داشتن پیامبر(ص) و خاندانش،[2] بویژه امام علی(ع)،[3]
3. زیاد تلاوت کردن سوره معارج،[4]
4. کمک کردن به جویندگان دانش،[5]
5. راستگویی،[6]
6. زیارت خانه خدا با نیت پاک و خالص،[7]
7. خدمت به برادران دینی و ایمانی،[8]
8. گرفتن و باز ستاندن حق ستمدیده از ستمگر.[9]
و ...
در ضمن فردی که در بهشت، همنشین اولیای الهی شد، این همنشینی پایانی نخواهد داشت.
بر همین اساس، برای همنشین شدن با پیامبران و جانشینان آنها باید از نظر روحی، فکری، اعتقادی و همچنین در سلوک و رفتار با آنان شباهت و سنخیّتی – و لو اندک - داشته باشیم تا بتوانیم با اذن پروردگار بتوانیم با آنان در بهشت همنشین باشیم.
کلیدیترین نکته برای همنشین شدن با آن بزرگواران در بهشت، انجام واجبات الهی و ترک محرمات به انضمام توشهای از مستحبات است.
اینک به استناد روایات، بخشی از اعمال و رفتاری را که میتوانند ما را مستعد برای همنشینی با آن بزرگواران نمایند فهرست وار اشاره میکنیم:
1. اطاعت از خدا و پیامبر(ص)،[1]
2. دوست داشتن پیامبر(ص) و خاندانش،[2] بویژه امام علی(ع)،[3]
3. زیاد تلاوت کردن سوره معارج،[4]
4. کمک کردن به جویندگان دانش،[5]
5. راستگویی،[6]
6. زیارت خانه خدا با نیت پاک و خالص،[7]
7. خدمت به برادران دینی و ایمانی،[8]
8. گرفتن و باز ستاندن حق ستمدیده از ستمگر.[9]
و ...
در ضمن فردی که در بهشت، همنشین اولیای الهی شد، این همنشینی پایانی نخواهد داشت.
[1]. دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب، ترجمه، سلگی نهاوندی، علی، ج 2، ص 353، قم، ناصر، چاپ اول، 1376ش.
[2]. علامه حلی، حسن بن یوسف، نهج الحقّ و کشف الصدق، ترجمه، کهنسال، ص 269، تهران، تاسوعا، چاپ اول، 1379ش.
[3]. مجلسی، محمد باقر، ایمان و کفر (ترجمه الإیمان و الکفر بحار الانوار)، مترجم، عطاردی قوچانی، عزیز الله، ج 1، ص 174، تهران، انتشارات عطارد، چاپ اول، 1378ش.
[4] . مجاهدی، محمد علی، پاداش نیکیها و کیفر گناهان (ترجمه ثواب الأعمال)، ص 312، قم، سرور، چاپ اول، 1381ش.
[5]. دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب، ترجمه رضایی، سید عبد الحسین، ج 1، ص 390، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ سوم، 1377ش.
[6]. إرشاد القلوب(ترجمه سلگى)، ج 1، ص 351 – 352.
[7]. شیخ حر عاملی، الجواهر السنیة فی الأحادیث القدسیة(کلیات حدیث قدسی)، ص 128، تهران، دهقان، چاپ سوم، 1380ش.
[8]. مجلسی، محمد باقر، مواعظ امامان(ع) (ترجمه بحار الانوار)، مترجم، خسروی، موسی، ص 241، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ اول، 1364ش.
[9]. «النّبیّ «ص»: ... من أخذ للمظلوم من الظّالم، کان معی فی الجنّة مصاحبا». حکیمى، محمدرضا، حکیمى، محمد، حکیمى، على، الحیاة، مترجم، آرام، احمد، ج 6، ص 492، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، چاپ اول، 1380ش.