کد سایت
fa52961
کد بایگانی
65155
نمایه
حرمت گوشت خوک
طبقه بندی موضوعی
تفسیر
خلاصه پرسش
در چه سالی حکم حرام بودن گوشت خوک بر پیامبر(ص) نازل شد؟
پرسش
سالی که حکم فقهی حرام بودن گوشت خوک بر پیامبر(ص) نازل شد چه سالی بود و در کدام سوره آمده است؟
پاسخ اجمالی
حرمت گوشت خوک در سه آیه از آیات قرآن وجود دارد:
1. «إِنَّما حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزیرِ وَ ما أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ الله...»؛[1] جز این نیست که [خداوند] بر شما، مردار و خون و گوشت خوک و حیوانى را که [وقت تذکیه] نام غیر خدا بر آن برده شده حرام کرده است.
2. «حُرِّمَتْ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزیرِ وَ ما أُهِلَّ لِغَیْرِ اللهِ بِه...»؛[2] بر شما حرام شد [خوردن] مردار و خون و گوشت خوک و آنچه [در وقت کشتن] نام غیر خدا بر آن برده شد.
3. «قُلْ لا أَجِدُ فی ما أُوحِیَ إِلَیَّ مُحَرَّماً عَلى طاعِمٍ یَطْعَمُهُ إِلاَّ أَنْ یَکُونَ مَیْتَةً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزیرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقاً أُهِلَّ لِغَیْرِ اللهِ بِه...»؛[3] بگو: در میان آنچه به من وحى شده [خوراک] حرامى بر خورنده‌اى که بخواهد بخورد نمی‌یابم مگر آن‌که مردار باشد یا خون ریخته شده [از رگ‌هاى حیوان] یا گوشت خوک - بدان جهت که همه پلیدند- یا ذبیحه‌اى که به نافرمانى نام غیر خدا [چه بت‌ها یا غیر بت‌ها هر چند از مقدسات] بر آن برده شده است.
برخی از دانشمندان علوم قرآنی گفته‌اند: آیه 145 سوره انعام اولین آیه‌ای بود که درباره اطعمه(خوراکی‌ها) در مکه نازل شد، که در آن به حرمت گوشت خوک تصریح شده است. سپس آیه 173 بقره و بعد از آن آیه 3 سوره مائده در مدینه نازل شدند.[4] اما با جستجویی که در منابع داشتیم، در اینکه آیه 145 سوره انعام دقیقاً در چه سال و ماهی نازل شده است، گزارش و روایتی نیافتیم.
1. «إِنَّما حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزیرِ وَ ما أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ الله...»؛[1] جز این نیست که [خداوند] بر شما، مردار و خون و گوشت خوک و حیوانى را که [وقت تذکیه] نام غیر خدا بر آن برده شده حرام کرده است.
2. «حُرِّمَتْ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزیرِ وَ ما أُهِلَّ لِغَیْرِ اللهِ بِه...»؛[2] بر شما حرام شد [خوردن] مردار و خون و گوشت خوک و آنچه [در وقت کشتن] نام غیر خدا بر آن برده شد.
3. «قُلْ لا أَجِدُ فی ما أُوحِیَ إِلَیَّ مُحَرَّماً عَلى طاعِمٍ یَطْعَمُهُ إِلاَّ أَنْ یَکُونَ مَیْتَةً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزیرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقاً أُهِلَّ لِغَیْرِ اللهِ بِه...»؛[3] بگو: در میان آنچه به من وحى شده [خوراک] حرامى بر خورنده‌اى که بخواهد بخورد نمی‌یابم مگر آن‌که مردار باشد یا خون ریخته شده [از رگ‌هاى حیوان] یا گوشت خوک - بدان جهت که همه پلیدند- یا ذبیحه‌اى که به نافرمانى نام غیر خدا [چه بت‌ها یا غیر بت‌ها هر چند از مقدسات] بر آن برده شده است.
برخی از دانشمندان علوم قرآنی گفته‌اند: آیه 145 سوره انعام اولین آیه‌ای بود که درباره اطعمه(خوراکی‌ها) در مکه نازل شد، که در آن به حرمت گوشت خوک تصریح شده است. سپس آیه 173 بقره و بعد از آن آیه 3 سوره مائده در مدینه نازل شدند.[4] اما با جستجویی که در منابع داشتیم، در اینکه آیه 145 سوره انعام دقیقاً در چه سال و ماهی نازل شده است، گزارش و روایتی نیافتیم.