احکام و دستورات اسلام در برخورد با طهارت و نجاست بسیار ساده و آسان و دور از هر گونه سخت گیری است.
در موقع جنابت تنها قسمت هایی از بدن و لباس که آلوده به منی شده است نجس می باشد و سایر قسمت های بدن لباس پاک است بنا براین برای جلوگیری از انتقال و سرایت نجاست کافی است که تنها محلی که آلوده شده است تطهیر (آبکشی) شود و غسل لازم نیست؛ زیرا غسل جنابت یک طهارت باطنی است که برای انجام بعضی از کارها مثل نماز،لمس خط قرآن لمس اسامی خداوند، لمس اسامی پیامبر و ائمه (ع)،توقف در مساجد و... واجب می شود. براین اساس اگر شما بعد از جنابت جاهای آلوده بدن خود را شسته اید که نجاست از بین رفته و هیچ جا نجس نشده است. اما اگر حتی قسمت های آلوده بدن و لباس خود را نشسته باشید،جایی نجس شده است که یقین داشته با قسمت های نجس بدن و لباس شما با رطوبت تماس داشته اند و رطوبت منتقل شده است. به هر حال تنها جاهایی را که می دانید و یقین دارید که نجس کرده اید، لازم است آب بکشید(در صورت امکان) و اگر امکان نداشته باشد در صورتی که از وسائل و چیزهایی است که با خوردن و آشامیدن سر و کار دارد، لازم است به صاحبان آنها بگوئید تا آن را آب بکشند، اما در بقیه چیزها گفتن لازم نیست.[1] مگر این که حرجی باشد و عنوان حرج بر آن منطبق گردد مثلا شرایط به گونه ای که با گفتن و اعلام نجاست، آبروی شما ریخته می شود.
لازم به تذکر است که بعضی از اسباب و لوازم منزل است که معمولا هر روز یا بعد از هر بار استفاده شسته می شوند که دیگر نیازی به آب کشیدن دوباره آنها نیست. البته لازم است نمازهایی را که در این مدت نخوانده اید قضا کنید.
با این این حال به دلیل آنکه خواستار حکم فقهی موجود در سؤال مذکور می باشید لازم دانستیم از مراجع عظام و حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) استفتاء نماییم که پاسخ دریافتی به شرح زیر است:
دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
انسان هر وقت توبه کند خداوند توبه او را قبول می کند و او را میامرزد در هیچ وضعیتی انسان از رحمت خداوند نباید مایوس شود. شما یک غسل صحیح به نیت باک کردن ذمه انجام دهید و سپس نمازهایی را که می دانید ترک کرده اید بتدریج قضا نمایید. موفق باشید.
دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
خودارضائى از گناهان کبیره محسوب مى شود، و عوارض نامطلوبى در دنیا و آخرت دارد، مگر اینکه آن را ترک نموده و با اعمال نیک آینده گذشته را جبران نمایید. شرح بیشتر را در کتاب ما «مشکلات جنسى جوانان» مطالعه فرمایید.
نگران نباشید و هیچگاه از رحمت خداوند مایوس نشوید، با استمداد از خداوند و با اراده خویش این کار زشت را ترک کنید. مشکلی نسبت به گذشته نخواهید داشت.
پاسخ آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) به این شرح است:
- منی نجس است و اگر به جایی تماس پیدا کند، نقطه تماس را نجس می کند
- نجاست منی مانند نجاست های دیگر با تطهیر یعنی -شستن با آب یا چیزی که مانند آب در نظر عرف پاک کند- حاصل می شود.
- غسل برای رفع حدث اکبر یعنی جنابت است و ارتباطی با مسأله ی نجاست و تطهیر آن ندارد. البته برای غسل باید عضوی از بدن که غسل داده شود، پاک باشد.
- هر جا که علم و یقین به نجاست آن وجود دارد، نجس است و موارد مشکوک محکوم به طهارت است.
- اعلام نجاست در صورت امکان و عدم ترتب مفاسد در چیزهای خوردنی و آشامیدنی و ظروف آنها واجب است و در غیر آن واجب نیست.
- باید توجه داشت اسلام دین سهولت و سادگی است و اگر کسی احکام آن را به درستی بشناسد، خواهید دید در عمل به آنها هر گونه گرفتار عسر حرج و سختی نمی شود.
برای آگاهی بیشتر رجوع شود به:
1. نمایه: خود ارضایی و توبه، سؤال 3912 (سایت: 4335).
2. نمایه: دفع افکار و خواطر بد، سؤال شماره 3525 (سایت: 3755).
3. نمایه: راههای تقویت اراده، سؤال شماره 525 (سایت: 572).
4. نمایه: راه های کسب محبت خدا، سؤال شماره 261 (سایت: 2047).
5. نمایه: حکم نمازهای خوانده شده با جهل به غسل جنابت، سؤال شماره 585 (سایت: 638).
[1].توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص: 142 س 282: آیا اگر مهمانى یکى از اثاثیههاى میزبانش را نجس کند، مطلع کردن میزبان واجب است؟ ج: اطلاع دادن در غیر از خوردنى و آشامیدنى و ظرفهاى غذا، لازم نیست.؛ العروة الوثقى (المحشى)، ج1، ص: 189 (مسألة 35): إذا استعار ظرفاً أو فرشاً أو غیرهما من جاره فتنجّس عنده هل یجب علیه إعلامه عند الردّ؟ فیه إشکال، و الأحوط الإعلام، بل لا یخلو عن قوّة إذا کان ممّا یستعمله المالک فی ما یشترط فیه الطهارة. (الإمام الخمینی الأقوى وجوب الإعلام فیما یستعمله فی الأکل و الشرب، و الأحوط ذلک فیما یستعمله فیما یُشترط فیه الطهارة الواقعیّة، و فی غیرها الأقوى عدم الوجوب.).