کد سایت
fa65396
کد بایگانی
80160
نمایه
دیده شدن جن برای نسناس
طبقه بندی موضوعی
انسان و خلافت الاهی,جن,خلقت انسان
خلاصه پرسش
آیا موجودات قبل از حضرت آدم(ع) بدون هیچ مانع و حجابی با جنیان ارتباط داشتند؟
پرسش
آیا بین اجنه و انسانهای قبل از حضرت آدم(ع) حجاب وجود داشت، یا بنابر حدیثی از امام علی(ع) بین آنها حجابی نبود؟
پاسخ اجمالی
در روایتی آمده است؛ خدای متعال در ضمن توضیح جزئیات خلقت آدم به فرشتگان، گفت میخواهم بین جنیان و آفریدگان جدیدم، پردهای بیافکنم:[1]
«پس از هفت هزار سال که از دوران جن و نسناس در زمین گذشته بود، وقتی خدا خواست خلق جدیدى بیافریند، به فرشتگانش فرمود: میخواهم با دستانم خلقى بیافرینم و از نژادش پیامبران و بندههاى خوب و امامانی قرار بدهم و آنان را در زمین خلیفه بر خلق خود نمایم و نسناس[2] را از زمین بردارم و پریان پلید نافرمان را از نزد خلق و نیکان خودم دور کنم و آنها را در هوا و اطراف زمین جا دهم تا همسایه نژاد آفریدهام نباشند و میان پریان و خلق خودم پردهای بکشم تا آنها پرى را نبینند و با آنها همنشین نباشند».[3]
مفهوم این روایت، نشانگر آن است که گویا در گذشته بین اجنه و مخلوقاتی که قبل از خلقت آدم(ع) در زمین زندگی میکردند، ارتباطی عادی برقرار بوده و هیچ مانع و حجابی در میان آنان نبود و مانند ارتباط امروز آنان با آدمیان نبود که جز در موارد استثنایی، ارتباطی با هم ندارند.[4]
«پس از هفت هزار سال که از دوران جن و نسناس در زمین گذشته بود، وقتی خدا خواست خلق جدیدى بیافریند، به فرشتگانش فرمود: میخواهم با دستانم خلقى بیافرینم و از نژادش پیامبران و بندههاى خوب و امامانی قرار بدهم و آنان را در زمین خلیفه بر خلق خود نمایم و نسناس[2] را از زمین بردارم و پریان پلید نافرمان را از نزد خلق و نیکان خودم دور کنم و آنها را در هوا و اطراف زمین جا دهم تا همسایه نژاد آفریدهام نباشند و میان پریان و خلق خودم پردهای بکشم تا آنها پرى را نبینند و با آنها همنشین نباشند».[3]
مفهوم این روایت، نشانگر آن است که گویا در گذشته بین اجنه و مخلوقاتی که قبل از خلقت آدم(ع) در زمین زندگی میکردند، ارتباطی عادی برقرار بوده و هیچ مانع و حجابی در میان آنان نبود و مانند ارتباط امروز آنان با آدمیان نبود که جز در موارد استثنایی، ارتباطی با هم ندارند.[4]
[2]. ر. ک: «چیستی نسناس»، 17996.
[3]. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق، مصحح، موسوی جزائری، سید طیب، ج 1، ص 36 – 37، قم، دار الکتاب، چاپ سوم، 1404ق.