«استمناء» یعنی اینکه انسان با خودش کاری کند که از او منی بیرون بیاید، و این کار، از نظر اسلام حرام است و عامل این کار، مرتکب گناه شده است.
استمناء، دارای انواعی است؛ مثل بازی کردن با دست، گوش کردن به سخن و صدای زن نامحرم، رد و بدل کردن حرف های عاشقانه، در خیال آوردن و فکر کردن به مسائل شهوت انگیز. اگر کسی با اختیار یکی از این اعمال را به قصد خروج منی انجام دهد و منجر به خروج منی از انسان بشود، استمناء و حرام است.[1] بنابراین اگر از روی عمد و با قصد آمدن منی، این کار را انجام نداده باشید، استمناء نیست ولی توجه داشته باشید اگر معمولاً با چنین کارهایی منی از شما دفع می شود (اگرچه هم ظاهراً قصد نداشته باشید)، با آمدن منی، استمناء است.
نمایه های مربوط:
1. سؤال 1519 (سایت: 1541) (دلایل حرمت استمناء).
2. سؤال 6090 (سایت: 6283) (عواقب خود ارضایی).
[1] . مجمع الرسائل محشی(همراه حاشیه)، صاحب جواهر الکلام(ره)، ج 1، ص 447، مسئله ی 1411؛ مناسک محشی، شیخ مرتضی انصاری(ره)، ص 34؛ مناسک محشی، امام خمینی(ره)، ص 163، ص 334. با استفاده از سؤال 468 (سایت: 507).