هر چند مواردی چون عدم تعارض با قرآن و سنت قطعی، موثق بودن راوی و مستند بودن روایت، قطع نشدن سلسله سند در روایات و ... از ملاک های کلی تشخیص اعتبار احادیث در دیدگاه تمام مسلمانان است، اما باید دانست که بسیاری از اصول و روش های حدیث شناسی و انطباق کلیات بر مصادیق در دیدگاه شیعه و اهل سنت متفاوت بوده و به همین دلیل اعتبار یک حدیث را در این دو دیدگاه، باید به صورت جداگانه مورد ارزیابی قرار داد.[1]
بر این اساس، اعتبار و یا عدم اعتبار یک کتاب و یا یک حدیث از دیدگاه اهل سنت، لزوماً به معنای تأیید این دیدگاه در نگاه شیعیان نیست تا ما در این زمینه، اظهار نظر قطعی نماییم.
شیخ آلبانی که در پرسش به ایشان اشاره کردید، از شخصیت های معاصر اهل سنت است که در محافل علمی آنان از شهرت بسزایی برخوردار است.
ایشان در سال 1914 میلادی در کشور آلبانی واقع در قاره اروپا چشم به جهان گشوده و در سوریه به تحصیل پرداخت و تألیفات بسیاری در ارتباط با دانش حدیث از خود برجای گذاشت و در سال 1999 م. دیده از جهان فرو بست.
به دلیل آنچه در ارتباط با برخی تفاوت های ساختاری دانش حدیث در میان شیعیان و اهل سنت وجود دارد، ما در ارتباط با نظریات این اندیشمند و کتاب های ایشان و نیز دیگر افراد مشابه، به صورت کلی قضاوت نمی کنیم و این احتمال را از نظر دور نمی داریم که با وجود بسیاری از انتقاداتی که ممکن است وجود داشته باشد، مباحث ارزشمندی را نیز بتوان در کتاب های آنان یافت. البته اگر مطلب و یا ایده ای خاص در این کتاب ها، مد نظرتان می باشد، می توانید با ذکر کامل مشخصات، آن ایده را ارسال نموده تا در ارتباط با آن به گفت و گو بنشینیم.
[1] به عنوان نمونه، اهل سنت، شیعه بودن و حتی تمایل به تشیع را به عنوان نقطه ضعف راوی ارزیابی می کنند. ر.ک: تهذیب الکمال، میزان الاعتدال، لسان المیزان و دیگر کتب رجالی اهل سنت.