کد سایت
fa91427
کد بایگانی
108177
نمایه
امام حسن(ع) مصداق کامل عقل
طبقه بندی موضوعی
امام حسن مجتبی ع
خلاصه پرسش
«لو کان العقل رجلاً لکان الحسن، اگر عقل در قالب انسانی جلوه‌گر شود، امام حسن(ع) آن انسان خواهد بود» این سخن پیامبر اسلام(ص) در چه منبعی نقل شده است؟
پرسش
حدیث «... لو کان العقل رجلاً لکان الحسن»، در کدام منبع آمده؟ و آیا سند آن صحیح است؟
پاسخ اجمالی
همان‌گونه که در پرسش آمده، در منابعی مانند فرائد السمطین از پیامبر اسلام(ص) در مورد شخصیت و جایگاه امام حسن مجتبی(ع)[1] نقل شده است: «... و لو کان العقل رجلا لکان الحسن ...»؛[2] اگر عقل در قالب انسانی جلوه‌گر شود، امام حسن(ع) همان انسان خواهد بود.
در مورد این روایت، بیان چند نکته لازم است:
1. اگرچه برای این روایت، سندی ذکر نشده است، اما از آن‌جا که منافاتی با آموزه‌های دینی ندارد، می‌توان آن‌را پذیرفت.
2. اثبات شیء نفی ماعدا نمی‌کند. و به عبارتی این‌گونه نیست که عقل تنها بتواند در قالب امام حسن(ع)، جلوه‌گری کرده و در قالب دیگر پیامبران و امامان نگنجد، بلکه این روایت می‌تواند شامل تمام آنان نیز شود.
3. در برخی از دیگر منابع، مشابه همین روایت نقل شده با این تفاوت که «فضل»، جایگزین «عقل» شده است:
«... وَ لَوْ کَانَ الْفَضْلُ شَخْصاً لَکَانَ الْحَسَنَ ع ...»؛[3] اگر فضل و بخشش به صورت انسانی در بیایید، امام حسن(ع) مصداق کامل آن است.
در مورد این روایت، بیان چند نکته لازم است:
1. اگرچه برای این روایت، سندی ذکر نشده است، اما از آن‌جا که منافاتی با آموزه‌های دینی ندارد، می‌توان آن‌را پذیرفت.
2. اثبات شیء نفی ماعدا نمی‌کند. و به عبارتی این‌گونه نیست که عقل تنها بتواند در قالب امام حسن(ع)، جلوه‌گری کرده و در قالب دیگر پیامبران و امامان نگنجد، بلکه این روایت می‌تواند شامل تمام آنان نیز شود.
3. در برخی از دیگر منابع، مشابه همین روایت نقل شده با این تفاوت که «فضل»، جایگزین «عقل» شده است:
«... وَ لَوْ کَانَ الْفَضْلُ شَخْصاً لَکَانَ الْحَسَنَ ع ...»؛[3] اگر فضل و بخشش به صورت انسانی در بیایید، امام حسن(ع) مصداق کامل آن است.
[1]. «زندگی‌نامه و فضائل و مناقب امام حسن مجتبی(ع)»، 1907؛ «امام حسن(ع) و انفاق اموال»، 56224؛ «لقب کریم اهل بیت»، 77261.
[2]. حمویی جوینی شافعی، ابراهیم بن سعد الدین، فرائد السمطین فی فضائل المرتضی و البتول و السبطین و الأئمة من ذریتهم(ع)، ج 2، ص 68 و 395، بیروت، مؤسسة المحمود، چاپ اول، 1400ق؛ مرعشی تستری، قاضی نور الله، احقاق الحق و إزهاق الباطل، ج 15، ص 133، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، 1409ق.
[3]. ابن شاذان، محمد بن احمد، مائة منقبة من مناقب أمیر المؤمنین و الأئمة من ولده ع من طریق العامة، ص 135 – 136، قم، مدرسة الإمام المهدی عج ، چاپ اول، 1407ق.