واجب است مأمومین به خطبههاى امام گوش فرا دهند و احتیاط مستحب آن است که ساکت باشند و از حرف زدن بپرهیزند که صحبت کردن در وقت خطبهها مکروه است، بلکه اگر سخن گفتن مأمومین موجب نشنیدن خطبه و از بین رفتن فائده آن باشد، سکوت لازم است.[1]
اما در مورد ذکر گفتن در هنگام ایراد خطبه ها، فتوای برخی از مراجع تقلید بیان می شود:
بهجت: ذکرى که مانع از گوش دادنِ خطبهها نباشد اشکال ندارد.[2]
خامنه ای: اشکال ندارد و در فرض سؤال، نماز جمعه صحیح و مجزى از ظهر است، ولى از حرف زدنى که فایده خطبه را فوت کند، اجتناب لازم است.[3]
گلپایگانی: احوط در حال خطبه ترک ذکر و نماز مستحبّى است، بلکه احوط اصغاء (گوش دادن) و استماع است.[4]
[1] توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص 852، م 38.
[2] سایت معظم له، بخش استفتائات، سؤال 1027: http://bahjat.org/fa/content/view/899/45.
[3] توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص 858 – 859: در جواب این سؤال: معمولًا در بین خطبههاى «نماز جمعه» نمازگزاران با گفتن سه تکبیر و دادن شعارهایى، سخن امام جمعه را تأیید مىنمایند، و هنگام شنیدن اسم مبارک حضرت ولىّ عصر (عج) قیام مىکنند و صلوات مىفرستند و موقعى که امام جمعه دعا مىکند آمین مىگویند و گاهى عدهاى حرکت مىکنند و با یکدیگر حرف مىزنند آیا همه اینها جایز است؟ و نماز جمعه صحیح مىشود یا نه؟
[4] مجمع المسائل (للگلپایگانی)، ج1، ص 248، س 6.