عبارت "جستن" که ترجمه دفق یا دفقه است و از قرآن (خُلِقَ مِنْ ماءٍ دافِق[1]) و روایات (عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع الرَّجُلُ یَرَى فِی الْمَنَامِ أَنَّهُ یُجَامِعُ وَ یَجِدُ الشَّهْوَةَ فَیَسْتَیْقِظُ وَ یَنْظُرُ فَلَا یَرَى شَیْئاً ثُمَّ یَمْکُثُ بَعْدُ فَیَخْرُجُ قَالَ إِنْ کَانَ مَرِیضاً فَلْیَغْتَسِلْ وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ مَرِیضاً فَلَا شَیْءَ عَلَیْهِ قَالَ قُلْتُ فَمَا فَرْقُ مَا بَیْنَهُمَا قَالَ لِأَنَّ الرَّجُلَ إِذَا کَانَ صَحِیحاً جَاءَ الْمَاءُ بِدُفْقَةٍ قَوِیَّةٍ وَ إِذَا کَانَ مَرِیضاً لَمْ یَجِئْ إِلَّا بِضَعْف[2]) گرفته شده به معنای جهنده، جهش، و بیرون آمدن دفعی و با سرعت است.
امّا معنای "سست شدن بدن" به معنای این است که بدن شل می شود و آن شخص احساس خستگی و کفتگی در بدن می کند.
[1] طارق، 6، از آبى جهنده آفریده شده.
[2] مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج 78، ص 45 و 46، چاپ مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، سال 1404 هـ ق، ابن ابى یعفور مىگوید: محضر امام صادق (ع) عرض کردم: مردى در خواب مىبیند که مجامعت کرده و شهوت بر او عارض شده پس بیدار شده و نظر مىکند چیزى نمىبیند سپس درنگ کرده پس از آن آبى از او خارج مىگردد حکم وى چیست؟
حضرت مىفرمایند: اگر وى مریض است باید غسل کند و در غیر این صورت تکلیفى بر او نمىباشد.
عرض کردم: چه فرقى بین این دو مىباشد؟
فرمود: فرق این دو آن است که: شخص صحیح و سالم از او آب با جهش و قوّت خارج مىشود، ولى مریض آبش با ضعف و سستى دفع مىگردد.