ابتدا باید به این نکته توجه داشته باشیم که در دنیایی که یک طرف آن دینداران و معتقدان به خدا و معاد بوده، اما طرف دیگر به این باورها نرسیده اند، همواره ناهماهنگی ها و عدم پذیرش ها وجود خواهد داشت و به همین دلیل، پیامبران و اولیای الاهی نیز با وجود تمام صداقت ها، حفظ امانت ها و ...، هیچ گاه به طور کامل مورد پذیرش طرف مقابل قرار نگرفته اند، اما با این وجود می توان با حسن تعامل در رفتار شهروندی تا حدودی محبت مخالفان را نیز به دست آورد.

با توجه به نکات فوق، پاسخ به پرسش در سه بخش زیر تنظیم می شود:

1. نکته ای که توجه به آن لازم بوده این است که، همه انسان ها برای پاسخ به نیازهای فطری خود نیازمند به دین کامل هستند. یکی از نیازهای فطری انسان، «محبّت و دوستی» است؛ یعنی انسان هم خود را دوست دارد و هم دوست دارد که دیگران وی را دوست داشته باشند. اما باید این دوستی و محبّت را در سایه و پشتیبانی دوستی و محبّت نسبت به موجود کامل تری داشته باشد.

اگر فردی از روی صدق و معرفت، محبت الاهی را در قلب خود داشته باشد در چشم دیگران هم محبوب خواهد شد؛ چرا که همه انسان ها بر محبت الاهی سرشته شده اند. هرچند اساساً کسی که در محبت الاهی صادق است خداوند او را کفایت می کند و نیازی به محبت غیر ندارد. شما هم اگر دوستی خود را در مسیر رسیدن به قرب الاهی قرار داده و نگاه الاهی به محبّت داشته باشید، در اثر بی توجهی برخی، زیان نکرده اید و به آثار معنوی آن می رسید.

2. قرآن کریم راه محبوب شدن بین مؤمنان را بیان فرموده: «مسلّماً کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده‏اند، خداوند رحمان محبّتى براى آنان در دلها قرار مى‏دهد!».[1] طبق آیه شریفه، عامل  محبوبیت در میان دیگران، ایمان قلبی به خداوند و عمل صالح است؛ دعای زبانی هم با توجه به این دو شرط دارای آثار است.

پس آنان که ایمان خالصی نسبت به خداوند دارند و اعمالشان هم اعمالی صالح و برای خداوند است، خداوند برای آنها محبت و دوستی قرار داده و آنان را محبوب دل های دیگران می کند.

3. در برخی از روایات، اعمال و اذکاری برای محبوبیت میان دیگران آمده است، که با توجه به مطالبی که در بالا گفته شد، اثربخش است. برخی از این احادیث بیان می شود:

امام علی (ع) می فرمایند:«کسى که در برخورد با مردم از در الفت و محبت وارد شود، مردم دوستدار وى خواهند بود».[2]

امام باقر (ع) فرموده اند: «بشّاشیّت و گشاده‏روئى در برخوردهاى اجتماعى، مایه جلب محبت مردم و قرب به خداوند است».[3]

امام صادق (ع) فرمودند: «هر کس هر روز یا هر شب بر خواندن سوره نجم مداومت کند، در میان مردم مورد ستایش خواهد بود، و گناهانش آمرزیده مى‏شود، و مورد علاقه مردم قرار مى‏گیرد.»[4]

برای آگاهی بیشتر نمایه های زیر را مطالعه نمایید:

1. «طریقه معاشرت با دیگران»؛ سؤال 8795 (سایت: 8752).

2. «نقش دین در دنیای مدرن و متحول»؛ سؤال 10691 (سایت: 10573).

3. «ارتباط انسان، دین و دنیا»؛ سؤال 11472 (سایت: 11437).

4. «ویژگی های یک شهروند در جامعه اسلامی» 332 (سایت: 321).