چرب‌کردن بدن با روغن‌های گیاهی، و مالش و یا ماساژ بدن با آنها، روشی است که از گذشته‌های دور در میان بسیاری از جوامع یکی از روش‌های درمان و یا کاهش‌دهنده بیماری‌ها مورد استفاده قرار گرفته و برخی موارد آن امروزه نیز در پزشکی نوین مورد تأیید قرار گرفته است.
در همین راستا حتی اگر وجود سرفصلی با عنوان طب اسلامی را نپذیریم؛ اما طبیعی است که رسول خدا(ص) و ائمه(ع) برای درمان بیماری‌ها، از روش‌های درمانی عصر خویش استفاده کرده و گاه به دیگران نیز آنها را توصیه می‌فرمودند. از این‌رو موضوع روغن‌مالی را می‌توان در برخی منابع روایی مشاهده نمود که در برخی منابع، سرفصل‌های مستقلی نیز در این زمینه وجود دارد.[1]
در ادامه بدون بررسی سندی و محتوایی، تنها به نقل چند روایت در این زمینه خواهیم پرداخت:
- امام صادق(ع) از امام علی(ع) نقل می‌کند: روغن مالیدن به بدن، پوست را نرم می‌کند.[2]
- هر کس مسلمانى را روغن‌مالى کند خداوند در قیامت به ازای هر مویى، نوری به او می‌بخشد.[3]
- پیامبر اسلام(ص): روغن بنفشه به خود بمالید که در تابستان خنک و در زمستان گرم است.[4]
- امام علی(ع): روغن، پوست را نرم و عقل را زیاد می‌کند، مجارى آب بدن را پاک میسازد، آلودگی تن را از بین می‌برد و رنگ پوست را روشن میگرداند.[5]
- پیامبر اسلام(ص) به امام على(ع) توصیه فرمود: اى على! روغن زیتون بخور و آن‌را به بدن خود بمال و هرکه این کار را انجام دهد، شیطان تا چهل روز به او نزدیک نخواهد شد.[6]
- امام باقر(ع): اگر روغن‌مالی در شب انجام شود، در رگ‌های بدن جریان پیدا کرده، پوست را شفاف و صورت را سفید می‌کند.[7]
- روغن بنفشه برترین روغن‌ها است.[8]
[1]. ر. ک: شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 2، ص 156- 169، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409 ق.
[2]. همان، ص 157.
[3]. همان، ص 159.
[4]. همان، ص 161.
[5]. همان، ص 157.
[6]. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ترجمه، میر باقری، ابراهیم، ج 1، ص 92، تهران، فراهانی، چاپ دوم، 1365ش.
[7]. وسائل الشیعة، ج 2، ص 158.
[8]. همان، ص 160.