[1]. بقره، 144، نگاه‏هاى انتظارآمیز تو را به سوى آسمان (براى تعیین قبله نهایى) مى‏بینیم! اکنون تو را به سوى قبله‏اى که از آن خشنود باشى، باز مى‏گردانیم. پس روى خود را به سوى مسجد الحرام کن! و هر جا باشید، روى خود را به سوى آن بگردانید! و کسانى که کتاب آسمانى به آنها داده شده، به خوبى مى‏دانند این فرمانِ حقّى است که از ناحیه پروردگارشان صادر شده (و در کتاب هاى خود خوانده‏اند که پیغمبر اسلام، به سوى دو قبله، نماز مى‏خواند). و خداوند از اعمال آنها (در مخفى داشتن این آیات) غافل نیست!.

[2]. طبری، محمد بن جریر، تاریخ‏الطبری، پاینده، ابو القاسم، ج ‏3، ص941، اساطیر، تهران، چاپ پنجم، 1375ش.

[3]. أبو عمر یوسف بن عبد الله بن محمد بن عبد البر، الاستیعاب فى معرفة الأصحاب، تحقیق على محمد البجاوى، ج ‏3، ص 1417، بیروت، دار الجیل، چاپ اول، 1412/1992.

[4]. برای اطلاع دقیق تر از دیدگاه های مراجع عظام به: توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏1، ص 498 و 499، م 891 و 892، مراجعه نمایید.