چشم زخم از تأثیرات نفسانی است که در خارج کرارا اتفاق افتاده است و دلیلی بر نفی آن وجود ندارد.

بعضی از روایات حق بودن این مسئله را ثابت می کند. در «در المنثور» از پیامبر اکرم (ص) روایت است که فرمود: مسئله چشم زخم حق است، همچنین فرمود: چشم زخم، مرد سالم را در قبر و شتر سالم را در دیگ قرار می دهد.[1]

و امیرالمؤمنین (ع) فرمود: پیامبر اکرم (ص) برای امام حسن (ع) و امام حسین (ع) "رقیه" (منظور از" رقیه" دعاهایى است که مى‏نویسند و افراد براى جلوگیرى از چشم زخم با خود نگه می دارند و آن را تعویذ نیز مى‏گویند)، گرفت و این دعا را خواند: « أُعِیذُکُمَا بِکَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ وَ أَسْمَائِهِ الْحُسْنَى کُلِّهَا عَامَّةً مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ عَیْنٍ لَامَّةٍ وَ مِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ » یعنی: برای شما پناه می جویم به کلمات کامل خداوند و تمام اسماء حسنای او از شر هر ملال آورنده و از شر بزرگان(رهبران و روساء) موجوداتی که با چشم دیده نمی شوند و از شر هر چشم بدی که به انسان می رسد واز شر حسود هنگامی که حسد بورزد... سپس پیامبر (ص) به ما فرمود: اینچنین ابراهیم (ع) برای اسماعیل و اسحاق تعویذ نمود.[2]

در حکمت 400 نهج البلاغه نیز آمده است: چشم زخم حق است و توسل به دعا برای دفع آن نیز حق است.[3]

از این روایات روشن می شود که چشم زخم توهم و خرافه نیست بلکه یک امر واقعی است که در خارج اتفاق می افتد و راههایی برای جلوگیری از آن وجود دارد.

مشهور است که آیه 51 از سوره مبارکه قلم در دفع چشم زخم مؤثر است. در این آیه خداوند به پیامبر اکرم (ص) می فرماید: «نزدیک است کافران هنگامى که آیات قرآن را مى‏شنوند با چشم ‏زخم خود تو را از بین ببرند، و مى‏گویند: «او دیوانه است! ».[4]

در شأن نزول این آیه آمده است: شخصی از قبیله ی بنی اسد، گاهی سه روز گرسنگی می کشید، بعد از آن به هر چیزی که برخورد می کرد می گفت: مانند آن را تا به امروز ندیدم، به آن چیز فساد و ضربه ای می رسید. بعضی خواستند تا این کار را درباره ی رسول الله (ص) انجام دهند که خداوند پیامبر را از آن حفظ کرد.[5]

مرحوم علامه طباطبائی( ره) در توضیح آیه فرموده اند:" منظور از «ازلاق به ابصار» در «لیزلفونک» بنابر نظر همه ی مفسرین، چشم زدن است که خود نوعی از تأثیرات نفسانی است و دلیل عقلی بر نفی آن نداریم، بلکه حوادثی دیده شده که با چشم زدن منطبق هست. با این حال دلیلی ندارد که ما آن را انکار کرده و بگوییم یک عقیده ی خرافی است.[6]

اما در باره دفع چشم زخم نکاتی چند حائز اهمیت است:

زمخشری خواندن این آیه برای دفع چشم زخم را از حسن بصری (یکی از اکابر اهل سنت) نقل می کند.[7]

مرحوم شیخ عباس قمی محدث شهیر و مؤلف کتاب مفاتیح الجنان در این کتاب ضمن بیان تعویذات برای دفع چشم زخم می گوید: برای چشم زخم وارد شده که «ان یکاد...» خوانده شود.[8]

البته در روایاتی که ذیل این آیه در تفاسیر مختلف آمده است روایاتی دال بر خواندن آیه مذکور جهت دفع چشم زخم نیامده است.[9]

محدث خبیر مرحوم علامه مجلسی (ره) در بیان رفع چشم زخم، بعد از بیان روایت درالمنثور که قبلاً نقل شد، روایتی از امام صادق (ع) در دفع چشم زخم بیان می کند که حضرت فرمود: کسی که می ترسد چشم او در کسی یا چشم کسی در او تأثیر کند سه مرتبه بگوید: «ماشاء الله لاقوة الا بالله العلی العظیم». و یا فرمود: سوره قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق بخواند و در روایت دیگری سوره حمد و توحید اضافه شد. اما در بیان این تعویذات نقلی از آیه ی مورد بحث نمی کند.[10]، [11]

در پایان توجه به چند نکته ضروری است:

1) آن چه مسلم است وقوع خارجی چشم زخم و وجود بعضی از دعاها برای دفع و رفع آن است.

2) انسان باید خود و اطرافیانش را در برابر چشم زخم و آثار آن با تقویت ایمان و بالا بردن اعتماد بنفس مسلح نماید.

3) دادن صدقه و خواندن آیة الکرسی و معوذتین (معروف به چهارقل) و دعاهای وارده در مفاتیح الجنان در دفع چشم زخم مؤثرند.

4) نکته مهم و اساسی این است که انسان نباید به صرف اعتقاد به چشم زخم، روح و روان و اندیشه خود را گرفتار تخیلات، تلقینات و وساوس زاید مربوط به این موضوع نماید. و بعلاوه در هر شرایط و هر زمانی باید از شر شیاطین جنی و انسی به خداوند پناه ببرد.

برای اطلاع بیشتر به تفسیر نمونه، ج 24، ص 426 رجوع کنید.