کسی که به نبی مکرم اسلام (ص) توهین کند و با این عمل ناشایست خود، میلیونها انسان را آزرده سازد، مستحق اعدام است. دشمنان اسلام برای رسیدن به اهداف شوم خود؛ همانند ایجاد تفرقه بین مسلمانان، جلوگیری از گسترش اسلام و برداشتن مانعی به نام دین از سر راه خود، به توهین و اهانت به مقدسات اسلامی روی آوردهاند. حفظ وحدت، آشنایی عمیق با فرهنگ اسلامی خود، زدودن خرافات از چهره دین و استفاده از ابزارهای گوناگون برای معرفی دین اسلام از راهکارهای مهم دفاع در برابر هجوم دشمنان به شمار می آید.
متأسفانه هر از چند گاهی شاهد تهاجم فرهنگی غرب در قالب توهین به مقدسات اسلامی هستیم. توهین به قرآن و اسلام و پیام آور آن، اهانت به دستورات اسلامی و بزرگان جهان اسلام از مصادیق و نمونه های بارز این توهینها است. این اهانت ها با ابزارهای گوناگونی چون کتاب، روزنامه و نشریات، فیلم، سخنرانی و کاریکاتور انجام می گیرد و با توجه به رسانه های وسیع و فراگیری که در اختیار دارند تهاجمی سازمان یافته و همه جانبه را بر ضد اسلام و مسلمانان انجام می دهند. غرب در این برنامه ها می کوشد اسلام را دین تروریستی و تروریست پرور، خشونت طلب، مخالف آزادی، استبداد خواه و بی منطق معرفی کند تا در سایه این اتهامات ناحقٌ به اهداف شوم خود دست یابد، در حالی که همین توهین ها و اهانت های بی شرمانه و غیر انسانی دلیل بر بی منطقی گویندگان آن و خشونت طلبی های آنان است.
حکم فقهی توهین به رسول اکرم (ص)
یکی از جرائم خاص در حقوق اسلام سبٌ النبی است. سب عبارت است از دشنام دادن و به کار بردن الفاظ رکیک و خلاف اخلاق انسانی. اگر سب در مورد پیامبر اسلام (ص) یا یکی از ائمه شیعه باشد سب کننده اعدام می شود.[1] از این رو امام خمینی (ره) حکم قتل سلمان رشدی را صادر کرد.
محقق حلی در کتاب شرایع الاسلام، آورده است: "اگر کسی به نبی اکرم(ص) ناسزا بگوید شنونده می تواند او را به قتل برساند به شرطی که بر جان و مال خود بیمناک نباشد؛ هم چنین است ناسزا گفتن به یکی از ائمه (ع)."[2]
اهداف دشمن از توهین به مقدسات اسلامی
برای مقابله با این تهاجم فرهنگی در آغاز باید اهداف آنان را از این تهاجم ها شناسایی کرد تا بتوان دفاع مناسب را برنامه ریزی کرد. از اهداف مهم اهانت کنندگان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1-ارائه تصویری نادرست از اسلام برای جلوگیری از گسترش آن در غرب:
رشد اسلام در غرب به طور چشم گیری رو به افزایش است. رسانه های غربی اعلام داشته اند که در چند دهه آینده مسلمانان در برخی از کشورهای غربی که اکنون جزو اقلیت های مذهبی هستند، به اکثریت تبدیل خواهند شد.برخی از سران غرب از خطر اسلام گرایی در غرب بیم ناک شده و برای جلوگیری از رشد اسلام گرایی به چاره اندیشی افتاده اند. به زعم خویش پنداشته اند که می توانند با بهره گیری از رسانه ها و غول های تبلیغاتی که در اختیار دارند با ارائه تصویری ناصواب از اسلام از جذابیت و در نتیجه از گسترش روز افزون اسلام در مغرب زمین بکاهند.
«آنها مىخواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند ولى خدا جز این نمىخواهد که نور خود را کامل کند، هر چند کافران ناخشنود باشند! »[3].
2-ایجاد اختلاف و تفرقه بین مسلمانان:
کافران همواره شاهد بوده اند که هرگاه مسلمانان به همگرایی و اتحاد روی آورده اند نتوانسته اند آنها را مطیع خود سازند و از این رو شعار « تفرقه بینداز و حکومت کن را » سرلوحه کار خود قرار داده اند. تا پیوسته مسلمانان را به خود مشغول کنند تا ضعیف و عقب مانده گردند و هم نتوانند اسلام را به کشورهای غربی منتقل سازند غافل از این که این گونه اهانت های بی شرمانه باعث اتحاد هر چه بیشتر همه فرق اسلامی خواهد شد.
3-ارائه تصویری نادرست از اسلام برای خود مسلمانان:
دشمنان اسلام می کوشند با ارائه تصویری نادرست و غیر واقعی از اسلام برای خود مسلمانان، آنان را نسبت به دین خود بدبین کنند و از اسلام جدا سازند. از عدم آشنایی مسلمانان به دین خود سوء استفاده می کنند و با استفاده از ابزار های تبلیغاتی و به روز که در اختیار دارند اسلام را همان گونه که خود می خواهند به مسلمانان معرفی می کنند، البته همیشه دشمنان، اسلامی را معرفی می کنند که در تضاد با منافع آنها نباشد.
4-مبارزه با ادیان الاهی به عنوان مانعی بزرگ برای رسیدن به اهداف پلید خود:
اگر چه ایمان به همه انبیا (ع) همانند ایمان به نبی خاتم(ص) در دین اسلام لازم است، اما ویژگی نبی خاتم (ص) به عنوان آخرین پیامبر آن است که دارای دین کامل و جامع همه ادیان الاهی است، دینی که گرد و غبار گذر قرون بر روی آن ننشسته و مورد دستبرد، تغییر و تحریف قرار نگرفته است و نه تنها خود زنده است، بلکه احیاگر همه انبیا (ع) و ادیان گذشته است.[4] مستکبران و زور گویان جهان دستورهای قرآن به ویژه آموزه های اجتماعی اسلام؛ مانند امر به معروف و نهی از منکر و برچیدن بساط ظلم و ستم و برقراری عدالت جهانی را مانعی بزرگ بر سر راه قلدری و زور گویی خود می بینند از این رو در صدد هستند این دین را نیز از صحنه زندگانی بشر - دست کم حیات اجتماعی او - دور سازند و تبدیل به دینی بی روح کنند تا مزاحم فساد آنان نگردد. بنابراین؛ آنها با ادیانی که مزاحمتی برای آنها ایجاد نکند، مخالفتی ندارند.
راه های مقابله با اهانت به مقدسات:
1-انسجام و همبستگی گروهها و مذاهب مختلف اسلامی:
انسجام و همبستگی گروهها و مذاهب مختلف اسلامی و داشتن موضع واحد و یکپارچه، توهین کنندگان را از رسیدن به اهداف خود ناکام می گذارد. به ویژه بزرگان و اندیشمندان جهان اسلام چون رهبری فکری جوامع خود را بر عهده دارند، باید از هرگونه اظهار نظری که بر اختلافات دامن بزند، خودداری کنند.
2-زدودن خرافات از میان جامعه مسلمانان:
دشمنان برخی از خرافات و مطالب سست و ضعیفی که بعضاً توسط ناآگاهان یا دشمنان آگاه در منابع اسلامی یا در بین مسلمانان وارد شده است را دست مایه چنین اهانت هایی قرار داده اند. از این رو تهذیب و پاکسازی منابع اسلامی و رفتار خود مسلمین ضرورت دارد. دشمنان اسلام کوچکترین ضعف را آن قدر بزرگ می کنند تا آن را جلوی دید و قضاوت دیگران قرار بدهند؛ بنابراین پیش از آن که نامحرمان از عیوب و نواقص ما آگاه شوند خود باید پیشقدم شده این ضعف ها و انحرافات را از بین ببریم.
3-مطالعه بیشتر برای آشنایی با فرهنگ اسلامی:
عدم آشنایی مسلمانان با فرهنگ اسلامی زمینه را برای معرفی نادرست اسلام از سوی غربیان هموار می کند.
4-گفت و گوی ادیان:
گفتوگوی ادیان، بهبود روابط مسلمانان و غیرمسلمانان و زندگی مسالمت آمیز از مؤثرترین مؤلفههای ممانعت از هتک حرمت مقدسات ادیان است. گفت و گوی ادیان به خصوص ادیان توحیدی می تواند نقش مؤثری در برقراری صلح و شناخت صحیح پیروان ادیان مختلف نسبت به دین همدیگر داشته باشد، در نتیجه جلوی بسیاری از پیش داوری ها و سوء استفاده فرصت طلبان گرفته شود.
5-استفاده از ابزارهای گوناگون برای معرفی اسلام ناب:
ضعف و ناتوانی مسلمانان در ارایه تعالیم صحیح به جهانیان زمینهساز توهین به مقدسات اسلامی شدهاست. متأسفانه بسیاری از مسلمانان که در محیط های غیر اسلامی زندگی می کنند، آداب و رسوم دین خود را از طریق مستشرقان و اسلام شناسان غربی می شناسند. روشن است که آنها آن گونه که باید، نمی توانند و نمی خواهند اسلام را به مسلمانان بشناسانند. از این رو مسلمانان باید خود را مجهز به ابزارهای گوناگون بکنند و با تولیدات فرهنگی و رسانه ای وارد جهان ارتباطات گردند.
در صورتی که مسلمانان و دیگر مردم جهان آگاه شوند این گونه اهانت ها نه تنها ضرری برای اسلام و جامعه اسلامی ندارد که باعث شکست هر چه بیشتر دشمنان و اهانت کنندگان خواهد شد.