من هنا قالوا: ان البخاری أرجح، لأنه اشترط فی إخراجه الحدیث فی صحیحه: أن یکون الراوی قد عاصر شیخه وثبت عند سماعه منه، ولم یشترط مسلم الثانی (السماع منه)، بل اکتفى بمجرد المعاصرة[5]
ب: عن أبی الخلیل ، عن علی رضی الله عنه ، قال : سمعت رجلا یستغفر لأبویه ، وهما مشرکان ، فقلت : لا تستغفر لأبویک ، وهما مشرکان . فقال : ألیس قد استغفر إبراهیم لأبیه وهو مشرک ؟ فذکرته للنبی صلى الله علیه وسلم فنزلت « ( ما کان للنبی والذین آمنوا أن یستغفروا للمشرکین ، ولو کانوا أولی قربى من بعد ما تبین لهم أنهم أصحاب الجحیم ، وما کان استغفار إبراهیم لأبیه إلا عن موعدة وعدها إیاه ، فلما تبین له أنه عدو لله تبرأ منه إن إبراهیم لأواه حلیم »[7] وقال الحاکم : هذا حدیث صحیح الإسناد ولم یخرجاه.[8]
والروایات الصحیحة التی لم یخرجها الشیخان کثیرة نکتفی بما ذکرنا.[9]
کذلک نحن نعتقد بانه لیس کل ما رواه البخاری و مسلم صحیحاً بل هناک الکثیر من الروایات الضعیفة التی لایمکن الاستناد الیها موجودة فیهما.[10]
[1]السید علی الشهرستانی، وضوء النبی صلى الله علیه و آله و سلم، ج2، ص: 85.
[2] السبحانی، جعفر، وضوء النبی صلى الله علیه و آله و سلم، ج2، ص: 85، دار الأضواء، 1419 ه ق، الطبعة الاولی.
[3] وثاقة جمیع الرواة والاتصال و السلامة من الشذوذ و العلة.
[4] مصادر الفقه الإسلامی و منابعه، ص: 371، نقلا عن: جامع المسانید و السنن: 9392، المقدمة.
[5] ابن کثیر، لباعث الحثیث فی اختصار علوم الحدیث، تحت عنوان: أول من جمع صحاح الحدیث، مصدر الکتاب : موقع الوراق http://www.alwarraq.com؛ الکتاب مرقم آلیا غیر موافق للمطبوع.
[6] الحاکم النیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج 7، ص 323.
[7] التوبة،113.
[8] حاکم نیشابوری، المستدرک على الصحیحین، جزء 7، ص 427، سایت جامع الحدیث، http://www.alsunnah.com (المکتبة الشاملة).
[9] لمزید الاطلاع انظر: "بررسی دیدگاه های سید قطب و رشید رضا در فی ظلال القرآن و المنار" ، عبد الرحیم رضا پور ص127و ص195( رسالة ماجستیر، کلیة الادیان والمذاهب).
[10] انظر: "صحیح البخاری و حدیث ثقلین شماره 7359" فی هذا الموقع.