خداوند در قرآن و در آیه 155 سوره اعراف به ماجرایی اشاره می‌کند که طی آن حضرت موسی(ع) هفتاد نفر از بنی‌‌اسرائیل را برای رفتن به میقات برگزید؛ اما به این موضوع‌ها پرداخته نشد که آیا در عدد «هفتاد» هم مانند عدد «چهل»، سرّی نهفته است و یا نه؟ و این‌که آیا یکی از معیارهای گزینش همراهان، رعایت تساوی میان اسباط دوازده‌گانه بنی‌اسرائیل بود یا خیر؟!

اما به صورت واضح می‌توان از قرآن برداشت کرد که انتخاب تعداد هفتاد نفر به فرمان خداوند بود و موسی(ع) هم جز به فرمان الهی کاری خودسرانه انجام نداد.

آنچه گفته شد در مورد گزارش قرآنی ماجرا بود؛ اما گزارش‌های دیگری وجود دارد که بر اساس آنها موسى(ع) از میان هر سبط از دوازده سبط، شش نفر و در مجموع 72 نفر را برگزید، ولی از آن‌جا که دستور خداوند، همراه آوردن تنها 70 نفر بود، موسی(ع) تصمیم به حذف دو نفر از آنها گرفت که هیچ فردی برای حذف شدن داوطلب نشد تا هنگامی که موسى(ع) اعلام کرد:

«آن دو نفری که از آمدن با ما منصرف شوند، خداى تعالى به آنها همان پاداشی را خواهد داد که به همراهانم می‌دهد!» این‌جا بود که یوشع و کالوب(کالب)[1] -که دو تن از برگزیده‌ترین یاران موسی(ع) بودند- برای اجرای دقیق فرمان الهی، از رفتن به میقات منصرف شدند.[2]

[1]. ر. ک: «نقباء بنی اسرائیل».

[2]. ر. ک: سور آبادی، ابوبکر عتیق بن محمد، تفسیر سور آبادی، تحقیق، سعیدی سیرجانی، علی اکبر، ج 2، ص 811، تهران، فرهنگ نشر نو، چاپ اول، 1380ش؛ ‏زمخشری، محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج 2، ص 164، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ سوم، 1407ق.