Please Wait
14258
Birçok delil Yezit b.Muaviye’nin ahiret ve kıyamete hiçbir inancı olmadığını göstermektedir. O, üç yıllık yönetimi süresince İmam Hüseyin’i (a.s) şehit etmek, Medine’yi yağmalamak ve tahrip etmek, sahabelerden ve diğer kesimlerden[1] birçok ferdi öldürmek ve Allah’ın evini taşa tutmak ve yıkmak gibi kendi dinsizliğini ve ahirete bir inancı olmadığını yansıtan filler işlemiştir. Hatta kendisi inkârcılığını ilan etmekten bile sakınmamış ve Şam’da düzenlenen ve Ehli Beyt’ten (a.s) esirlerin de bulunduğu bir toplantıda inkârcılık ve inançsızlığını gösteren kalbinde taşıdıklarını şiir şeklinde beyan etmiştir. O şöyle demiştir:
لعبت هاشم بالملک فلا خبر جاء و لا وحى نزل.[2]
Haşim oğulları (Peygamber ve ailesi) yönetim ile oynadı. Yoksa hiçbir haber ve vahiy gelmemiştir.[3] Buna ek olarak o gençliğinden itibaren şarap içmekte ve çok rahat bir şekilde diğer günahları yapmaktaydı.[4]
[1] Deyneverî, el-İmamet ve’l-Siyaset, c. 1, s. 242
[2] İbn. E’sem, el-Futuh, (tercüme), s. 915, İntişarat ve Amuzeş-i İnkilab-ı İslamî, Nermm Efzar-ı Nuru’s-Sire 2; Şizratu’z-Zeheb, c. 1, s. 278.
[3] Taftazani “Şerhü’l-Akaid”’te şöyle demektedir: “Hüseyin’in (a.s) katillerinin ve katline razı olanların veya buna sevinenlerin melun olduğu hususunda herkes görüş birliği içindedir. Biz onu (Yezid’i) küfürle itham etmekten hiç kaçınmayız. O halde Allah ona, yardımcılarına ve çevresine lanet etsin.” Alıntılan adres: Şizratu’z-Zeheb, c. 1, s. 277, Dar-u İbn. Kesir, Demeşk-Beyrut.
[4] İbn. E’sem, el-Futuh, c. 5, s. 14, Daru’l-Ezva, Beyrut.