11257
توحید که از مهم‌ترین اصول ادیان ابراهیمی است، در لغت به معنای یکی دانستن و در اصطلاح اهل کلام، یگانه دانستن و یکتا شمردن خدای متعال است. و در نقطۀ مقابل آن، شرک به خدا قرار دارد که قرآن مجید از آن به عنوان ظلم عظیم و گناه نا بخشودنی تعبیر کرده است.
البته توحید در نگاهی عام‌تر هم به معنای باور به پروردگار و هم یگانه‌بودن اوست.
اندیشمندان، از منظرهای مختلف تقسیم‌بندی‌هایی برای توحید در نظر می‌گیرند.
توحید ذاتی، توحید صفاتی، توحید افعالی، توحید در خالقیت، و ...
در قرآن کریم بارها بر وحدانیت و یگانگی خداوند تأکید شده و نیز سوره‌ای در قرآن به نام «سوره توحید» وجود دارد.
براهین گوناگونی برای اثبات خدا و وحدانیت او ارائه شده است که بسیاری از آنها را می‌توانید ذیل سرفصل براهین و دلایل اثبات پروردگار در همین پایگاه مشاهده فرمایید.
همچنین یکی از مشهورترین نام‌های سوره صد و دوازدهم قرآن کریم، «سوره توحید» است که دارای چهار آیه می‌باشد که با مراجعه به «بخش قرآن» در پایگاه می‌توانید پاسخ‌های مرتبط با هر آیه آن را ذیل همان آیه ملاحظه فرمایید.
