بخل یکی از ویژگی‌های منفی و رذایل اخلاقی است که در قرآن کریم و دیگر متون دینی بسیار مورد نکوهش قرار گرفته شده و به فردی که دارای این ویژگی باشد، «بخیل» گفته می‌شود. بخل نگهداری چیزی است در جایی كه نبايد نگهداری شود؛ یعنی انسان مال و سرمایه را جمع‌آوری می‌کند، نه خود از آن استفاده مطلوب کرده و نه به دیگران انفاق می‌کند. به عبارت دیگر، بخل عبارت است از: نگهداشتن در جایی که بايد بذل و بخشش كرد، و ندادن آنچه را كه بايد داد. به افرادی که دارای چنین صفتی باشند، «بخیل» و یا «خسیس» گفته می‌شود. قرآن کریم در آیه‌ای، ويژگی‌ متكبران و خودخواهان را آن می‌داند که به ديگران حتى پدر و مادر و خويشان خود بخل می‌ورزند.

مهم‌ترین راه درمان اين صفت نکوهیده، قطع کردن ریشه این بیماری است که آن هم علاقه و دوستى بیش از اندازه  نسبت به مال دنيا است.

شایان گفتن است که گاه برای اموری غیر مادی مانند خودداری از گسترش علم و دانش نیز واژه «بخل» مورد استفاده قرار می‌گیرد.