22032
صداقت و راستگویی از بزرگ‌ترین فضایل اخلاقی است که هم منطبق با فطرت پاک انسان‌ها بوده و هم در آموزه‌های دینی جایگاه ویژه‌ای دارد. قرآن کریم در این‌باره می‌فرماید: «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا پروا كنيد و با راست‌گويان باشيد».
واژه «صداقت» از «صدق» در اصل به اين معنا است كه گفتار و يا خبرى كه داده می‌شود، با آنچه در واقع وجود دارد، منطبق باشد و کسی كه سخنش با واقع همخوان باشد، «صادق»، «صدّیق» و «راستگو» نامیده می‌شود. اما از آن‌جا كه به‌طور استعاره و مجاز، اعتقاد، عزم و اراده را هم قول می‌نامند، ویژگی صداقت و راستگویی در آنها نیز کاربرد داشته و به عنوان نمونه، انسانى كه عملش مطابق با اعتقادش باشد، انسانی صادق و راستگو ارزیابی می‌شود. این فضیلت انسانی – اخلاقی، بارزترین مشخصه‌ی پیامبران الهی در دعوت مردم به سوی خدا است؛ از این‌رو، راستگویی نزد دین و خرد از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
خداوند در قرآن کریم، خود را راستگوتر از همه معرفی کرده و پیامبران خود را نیز راستگو دانسته و اعلام کرده که آنان پیامبران قبل از خود را نیز تصدیق کرده و آنان را راستگو می‌پنداشتند.
