خداوند همراه با برخی پیامبران الهی، کتاب‌های آسمانی را نیز نازل می‌کرد که افراد باایمان با استفاده از آنها به مسیر درست رهنمون شوند. کتابهایی چون تورات، انجیل، زبور و ...

قرآن کریم آخرین کتاب هدایت است که به آخرین پیامبر، حضرت محمد(ص) نازل شده است و ریسمان محکم الهی است که  انسان‌ها را به راه و روشی راهنمایی می‌کند که استوارترین راه‌ها است. پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) همواره در صدد بیان معارف قرآن بوده و مسلمانان نیز با درک اینکه کتابی بهتر از قرآن نمی‌تواند راهنمای آنان باشد، هزاران کتاب در تفسیر و تبیین زوایای این کتاب مقدس نگاشته‌اند.

یکی از ویژگی‌های قرآن این است که اساسی‌ترین سند برای تمام معارف دین اسلام و دربردارنده كليات برنامه زندگى بشر است. بدین معنا که اصول اعتقادی، احکام فقهی، و مباحث اخلاقی در این کتاب آسمانی وجود دارد.

قرآن کلام خدای متعال است که از طریق وحی به وسیله‌ی جبرئیل امین(ع) بر پیامبر اسلام(ص) نازل می‌شد.

قرآن کریم دو نزول داشت: یکی نزول دفعى که بر قلب مبارک پيامبر(ص) در شب قدر اتفاق افتاد. و دیگری نزول تدريجى که مقارن بعثت آغاز شد و تا پايان عمر پيامبر اكرم(ص) ادامه داشت.

بر اساس نظر مشهور، قرآن در زمان خود پيامبر اسلام(ص) و با نظارت آن ‌حضرت گردآورى شد، اما برخی نیز گردآوری آن به شکل فعلی را به زمان بعد از رحلت حضرتشان نسبت می‌دهند.

قرآن کریم در 30 جزء، 120 حزب، 114 سوره و بیش از 6000 آیه تقسیم‌بندی شده است و خداوند از عموم مخاطبان خواست که اگر در آن تردیدی دارند، سوره‌ای مانند آن – در تمام جهات – بنگارند و کسی نتوانست چنین کاری را انجام دهد و اینگونه بود که قرآن به عنوان معجزه آخرین پیامبر مطرح شد.

در زمينه‌ی علّت تقسيم قرآن به سوره‌هاى مختلف كه كوچک‌ترين آنها «سوره كوثر» با سه آيه و بزرگ‌ترين آنها «سوره بقره» با 286 آيه است، قرآن‌شناسان‏ فوايدى را برشمرده‌اند؛ مانند: آسانی در فراگيرى، قرائت و حفظ قرآن،صيانت و حفاظت قرآن از تحريف، و مانندناپذيرى حتى در كوچک‌ترين سوره.

با آنکه بخش وسیعی از قرآن کریم، از لحاظ تلاوت و قرائت میان تمام قاریان یکسان است، اما اندک مواردی هم وجود دارد که اختلاف قرائت‌هایی وجود داشته که در بیشتر آنها نیز تفاوت چندانی در معنا ایجاد نمی‌کند و از این رو می‌توان قرآن را با هر کدام از قرائت‌های مشهور تلاوت کرد. در ابتدا برخی تفاوت‌ها در مصاحفی چون «مصحف ابن مسعود» و «مصحف أبي بن کعب» وجود داشت و به تدریج با افزایش قاریان، تفاوت‌های بیشتری مشاهده می‌شد تا آنکه هفت قرائت از هفت قاری «قرّاء سبعه» به عنوان قرائت‌های برگزيده انتخاب شده و دیگر قرائات به عنوان «قرائت شاذّ» در تلاوت‌ها لحاظ نشده و تنها در برخی کتب تفسیری و علوم قرآنی در مورد آن گفتگوهایی به عمل می‌آمد.

مطالب قرآن کریم بگونه‌ای است که انسان حتی اگر بارها آن را تلاوت کند، از خواندن آن خسته نشده و در هر مرتبه با معارف جدیدی برخورد می‌کند و نیز کتابی است که با گذشت بیش از هزار سال از نزولش، خواننده آن تصور نمی‌کند که کاملاً در فضای کهنه‌ای قرار گرفته و به عبارتی تازگی آن از بین نمی‌رود.

همچنین قرآن با آنکه نسبتاً ساده و روان است، اما به شیوه‌ای نازل شده که همواره باب گفتگو در مورد آن باز باشد و این خود انگیزه‌ای برای مطالعه دقیق‌تر و کسب معارف بیشتر است.

ما نیز تلاش کرده‌ایم تا به اندازه توان خود به مباحثی که پیرامون آیات قرآن وجود داشته و پرسش‌هایی که در این زمینه مطرح می‌شود بپردازیم که کاربران محترم می‌توانند به «بخش قرآن» این پایگاه مراجعه کرده و ذیل هر آیه، از مداخل و پاسخ‌های مرتبط با آن آگاه شوند.