อิสลาม ได้ห้ามการกินการดื่มและการใช้ประโยชน์จากบางสิ่ง ที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพร่างกาย และถ้าทุกสิ่งที่มีอันตรายมาก การห้ามโดยปัจจัยสาเหตุก็ยิ่งทวีคูณมากยิ่งขึ้น จนกระทั่งถึงขึ้นฮะรอมด้วยซ้ำไป ท่านอิมามโคมัยนี (รฏ.) กล่าวว่า “การกินทุกสิ่งที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพร่างกายถือว่าฮะรอมทั้งสิ้น”[1] สิ่งที่รับรู้ได้ตรงนี้คือ การมีอันตราย ไม่ว่าจะเกิดจากการกิน หรือจากวิธีการอื่นก็ตามถือว่า ฮะรอม ซึ่งบุหรี่เป็นหนึ่งในสิ่งเหล่านี้เนื่องจากการสูบบุหรี่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ ดังนั้น การสูบบุหรี่อยู่ในขั้นฮะรอมหรือไม่? ขึ้นอยู่กับบุคคล เงื่อนไขทที่แตกต่างกัน? 

ท่านอายะตุลลอฮฺ คอเมเนอี กล่าวตอบประเด็นนี้ว่า “กฏของประเด็นดังกล่าวแตกต่างกัน ซึ่งขึ้นอยู่กับระดับที่แตกต่างกันของการใช้ใบยาสูบนั้น ซึ่งโดยทั่วไปแล้วการใช้ใบยาสูบจำนวนหนึ่ง อันเป็นสาเหตุก่อให้เกิดอันตรายต่อสุขภาพร่างกาย, ถือว่าไม่อนุญาต และถ้าบุคคลนั้นรู้ว่าการใช้ใบยาสูบต้องไปถึงขั้นนั้นแน่นอน และถ้าได้เริ่มแล้วไปถึงขั้นดังกล่าวจริง ถือว่าไม่อนุญาต”[2]

ท่านอายะตุลลอฮิมะการิม ชีรอซียฺ กล่าวเกี่ยวกับประเด็นนี้ว่า : “ปัญหาเรื่องการกินหรือการดื่มถ้าหากเป็นอันตรายต่อสุขภาพร่างกายถือว่า ฮะรอม, การสูบบุหรี่หรือการใช้ใบยาสูบทุกชนิด ถ้าหากว่านักวิชาการกล่าวว่า มีอันตรายจริงต่อสุขภาพ ถือว่าฮะรอมเช่นกัน แต่การใช้ประโยชน์จากยาเสพติดทุกกรณีถือว่าฮะรอม, ไม่ว่าจะด้วยการฉีด หรือการสูดควัน หรือการกิน หรือไม่ว่าด้วยกรณีอันใดก็ตาม เช่นเดียวกันการผลิต การซื้อขาย หรือการช่วยเหลือในด้านการจำหน่ายจ่ายแจก ถือว่าฮะรอมทั้งสิ้น”[3]

บรรดามัรญิอฺตักลีด ส่วนใหญ่มีความเห็นพร้อมต้องกันว่า ในกรณีที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพถือว่า ฮะรอม, ท่านอายะตุลลอฮฺ ฟอฟียฺ กล่าวว่า : การกินสิ่งที่ทำให้สติปัญญาต้องสูญเสียไป หรือก่อให้เกิดอันตรายต่อตัวเองถือว่า ฮะรอม ทั้งสิ้น, แต่ถ้าเป็นอันตรายชั่วครั้งชั่วคราว หรือว่าเพียงเล็กน้อยเท่านนั้น ซึ่งบรรดานักวิชาการไม่ได้ให้ความใส่ใจไว้ ไม่ถือว่าฮะรอม”[4]