Please Wait
5597
1.รายงานฮะดีซที่เกี่ยวข้องกับเมืองกุม, ที่ว่าประชาชนชาวกุมจะไม่ตกนรกนั้นไม่ถูกต้อง.
2.การรู้จักมักคุ้นกับลูกหลานของท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) ของชาวเมืองกุม หรือการที่ชาวเมืองกุมเป็นข้อพิสูจน์เหนือประชาชนชาวเมืองอื่น หรือการได้ร่วมขบวนกับท่านอิมามมะฮฺดียฺ (อ.) และอื่นๆ ที่คล้ายคลึงกัน ก็มิได้เป็นเหตุผลว่าคนกุมที่ทำบาปจะไม่ตกนรกแต่อย่างใด, ทว่ารายงานอื่นที่คล้ายคลึงกันกับกล่าวว่ ความหายนะของเยาวชนเกิดจาก ความทระนง และการลืมเลือนตนเอง.
3.จากเหตุผลของสติปัญญา และเหตุผลจากการอ้างอิงหลักฐานเข้าใจได้ว่าการฝ่าฝืนไม่เชื่อฟังในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เช่น เมืองกุม หรือมะดีนะฮฺ และ ....แน่นอน การกระทำนั้นถือเป็นบาป และตามกฏเกณฑ์ที่ว่าด้วยเรื่อง กายภาพของการกระทำ การกระทำต่างๆ หรือปฏิกิริยาของการกระทำ ,บ่งบอกให้เห็นว่าไม่มีการกระทำชั่วใดจะไร้ร่องรอยหรือผลกระทบ, เว้นเสียแต่ว่าผู้กระทำผิดได้เตาบะฮฺ (ลุแก่โทษ) หรือมีปัจจัยอื่นมาลบล้างการกระทำผิดเหล่านั้นให้หมดไป หรือเปลี่ยนเป็นความดี, อัลกุรอานหลายโองการ เช่น โองการที่กล่าวว่า "فمن یعمل مثقال ذرة خیرا یره و من یعمل مثقال ذرة شرا یره" ดังนั้น บุคคลใดกระทำดีแม้ว่าจะเล็กน้อยเท่าองค์ผงธุลี เขาก็จะได้เห็นมัน และบุคคลใดกระทำชั่ว แม้จะเล็กน้อยเท่าองค์ผลธุลีเขาก็จะได้เห็นมัน” หรือโองการอื่นที่มีความหมายใกล้เคียงกันนี้ ได้บ่งบอกให้เห็นถึงร่องรอยและผลกระทบของการกระทำแต่ละอย่าง, พึงสังวรไว้เถิดว่าการทำบาปในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์เท่ากับเป็นการทำลายบทบัญญัติ และความศักดิ์สิทธิ์ของสถานที่นั้น ความผิดย่อมทวีคูณหนักกว่าเดิมและการลงโทษย่อมจะมีมากกว่าอย่างแน่นอน
4.กาลเวลาและสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย,มนุษย์ผู้มีจิตใจสงบบริสุทธิ์ไม่ฟุ้งซ่าน, ย่อมมีผลอย่างยิ่งในขั้นตอนของการเตรียมพร้อมตนเองเพื่อสร้างสรรค์ชะตาชีวิต แต่สิ่งเหล่านี้ไม่มีสิ่งใดเป็นเหตุผลสมบูรณ์แม้แต่อย่างเดียว เนื่องปัจจัยสำคัญอันมีผลสะท้อนที่สุดคือ ตัวของบุคคลนั้น หลักการคิด วิสัยทัศน์ โลกทัศน์ของพระเจ้า การเลือกสรรแบบอย่างในการดำเนินชีวิต และความต้องการ, อีกนัยหนึ่ง,ผลกระทบของกาลเวลาและสถานที่ต่างๆ มีคุณค่าและมีเกียรติก็เสมือนกับชะฟาอัตในการช่วยเหลือและให้การอนุเคราะห์แก่มนุษย์ โดยมีเงื่อนไข ด้วยเหตุนี้เอง เมื่อเรากล่าวว่าค่ำวันศุกร์คือค่ำคืนแห่งการอภัยบาป วัตถุประสงค์มิได้หมายความว่าในค่ำคืนนี้ มนุษย์ทุกคนจะได้รับการอภัยแต่อย่างใด
เบื้องต้นสิ่งจำเป็นที่ต้องกล่าวถึงคือ รายงานฮะดีซที่กล่าวถึงคุณค่าของเมืองกุมและชาวเมือง หลังจากนั้นจะวิเคราะห์ฮะดีซและให้คำตอบที่เหมาะสมที่ว่า ประชาชนชาวเมืองกุมจะไม่ตกนรก พร้อมกับบทบัญญัติของการทำบาปในเมืองกุม ในฐานะที่เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ :
1.รายงานที่กล่าวถึงคุณค่าของเมืองกุม
อบุลฮะซันที่หนึ่งอิมามกาซิม (อ.) : กุมคือเมืองแห่งการรู้จักมักคุ้นกับอาลิมุฮัมมัด เป็นสถานที่ของบรรดาชีอะฮฺของพวกเขา แต่จะมีเยาวชนกลุ่มหนึ่งหายนะ เพราะดูถูกเหยียดหยามความผิดของบิดามารของตน ทำการเย้ยหยันบรรดาบรรพชนและผู้อาวุโส ด้วยสภาพดังกล่าวนั้นอัลลอฮฺทรงนำความชั่วร้ายของศัตรู และความต่ำทรามทั้งปวงกลับคืนให้พวกเขา”[1]
ท่านอิมามซอดิก (อ.) กล่าวว่า : เนื่องจากการทดสอบและความทุกข์ยากได้ย่างกายมาถึงท่าน ดังนั้น ท่านจงเดินทางไปกุม เนื่องจากเป็นสถานพำนักของวงศ์วานฟาฏิมะฮฺ และเป็นสถานให้ความสะดวกสบายแก่บรรดาผู้ศรัทธา เนื่องจากจะมีช่วงเวลาหนึ่งซึงบรรดาหมู่มิตรของสหายของเราจะแสดงความรังเกียจพวกเรา และออกห่างจากพวกเรา พวกเขาจะแนะนำว่าจงอย่าเป็นมิตรและอย่ารู้จักพวกเรา เลือดเนื้อและทรัพย์สินของพวกเขายังคงอยู่กับที่, ไม่มีบุคคลใดคิดร้ายกับเมืองกุมและชาวเมือง นอกเสียจากผู้ที่อัลลอฮฺ ทรงเหยียดหยามสาปแช่ง และให้พวกเขาห่างไกลจากความเมตตาของพระองค์”[2]
บะซันดียฺ รายงานจากยะฮฺยาว่า วันหนึ่งเขาได้อยู่กับท่านอิมาม อบัลฮะซันมูซา (อ.) ท่านได้กล่าวถึงเมืองกุมและประชาชนในเมืองนี้ และความปรารถนาที่พวกเขามีต่ออิมามมะฮฺดีย (อ.) ท่านได้ขอให้ความเมตตาพึงประสบแก่พวกเขา ท่านกล่าวว่า โอ้ อัลลอฮฺโปรดพึงพอพระทัยพวกเขาเถิด ...พวกเขาคือชีอะฮฺที่ดีของเราจากบรรดาชีอะฮฺทั้งหลาย, โอ้ อัลลอฮฺ โปรดทำให้ความรักของพวกเรา ถูกหล่อหลอมอยู่ในธรรมชาติของพวกเขาตลอดไป”[3]
2.การวิเคราะห์และสรุป
เมื่อพิจารณารายงานเหล่านี้ที่กล่าวเกี่ยวกับเมืองกุม คุณค่าอันสูงส่งของเมือง และชาวเมืองแล้ว เป็นเหตุผลประกอบสำหรับสิ่งที่จะกล่าวต่อไปนี้
2.1 การที่ชาวเมืองกุมไม่ตกนรก มิได้มีกล่าวหรือระบุไว้ในรายงานข้างต้น
2.2 ความศักดิ์สิทธิ์และคุณค่าของเมืองกุม สิ่งสามารถเข้าใจได้จากรายงานข้างต้นก็คือ มิได้หมายความว่าคนกุมทุกคนเป็นผู้บริสุทธิ์ หรือคนกุมทุกคนเป็นชาวสวรรค์ คือคนกุมทุกคนไม่ตกนรก เนื่องจากรายงานได้อธิบายในลักษณะที่ว่าเข้ากันได้กับประชาชนบางคนในเมืองเท่านั้น มิใช่ทั้งหมดทุกคน ทว่า สิ่งที่รายงานได้กล่าวต่อไปอีกก็คือ เยาวชนในเมืองกุมกลุ่มหนึ่งได้ทำความผิด พวกเขาต่างพบกับความหายนะทั้งสิ้น
2.3 ความยุติธรรมและวิทยปัญญาของพระเจ้าได้ระบุว่า ชาวกุมผู้อธรรมและผู้ก่อกรรมบาปต้องได้รับการลงโทษ (ลงนรก) ซึ่งไม่มีความแตกต่างกับชาวเมืองอื่นแต่อย่างใด แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในเมืองศักดิ์สิทธิ์ก็ตาม เพราะสิทธิของผู้ถูกอธรรมได้ถูกทำลายโดยเขา แน่นอน อัลลอฮฺคือผู้ทรงลงทัณฑ์อันแสนสาหัสสำหรับผู้ที่กระทำความผิด และจากตรงนี้จะเห็นว่าคำตัดสินของพระองค์เป็นตัวระบุว่า พระองค์คือผู้ลงโทษหนักหน่วงที่สุด แม้กระทั่งสามารถกล่าวได้ว่าสำหรับบุคคลที่อยู่ในเมือง หรือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งโอกาสทำความผิดนั้นมีน้อยมากกว่า