Please Wait
6871
Sizin söylədiyiniz hədisin eynisinə mən mənbələrdə rast gəlmədim. Amma bu məzmunda olan oxşar hədislər müxtəlif yollarla və mənbələrdə nəql olunmuşdur. Mən üsuli Kafi kitabında olan bu hədislərdən birinə xülasə olaraq işarə etmək istəyirəm.
Əbu Bəsir deyir: Bir gün Peyğəmbər (s) oturmuşdu və qəfildən Əli (ə) daxil oldu və Peyğəmbər (s) ona belə buyurdu: Sən Məryəm oğlu İsaya oxşayırsan və əgər bundan qorxum olmasaydı ki, xristiyanların İsa barəsində dediklərini ümmətimdən bir qrup sənin barəsində deyərlər, sənin barəndə elə şeylər deyərdim ki, camaat arasından ayağının torpağını təbərrük üçün götürmədən keçə bilməzdin.
Sizin söylədiyiniz hədisin eynisinə mən mənbələrdə rast gəlmədim. Amma bu məzmunda olan oxşar hədislər müxtəlif yollarla və mənbələrdə nəql olunmuşdur. Mən üsuli Kafi kitabında olan bu hədislərdən birinə xülasə olaraq işarə etmək istəyirəm.
Əbu Bəsir deyir: Bir gün Peyğəmbər (s) oturmuşdu və qəfildən Əli (ə) daxil oldu və Peyğəmbər (s) ona belə buyurdu: Sən Məryəm oğlu İsaya oxşayırsan və əgər bundan qorxum olmasaydı ki, xristiyanların İsa barəsində dediklərini ümmətimdən bir qrup sənin barəsində deyərlər, sənin barəndə elə şeylər deyərdim ki, camaat arasından ayağının torpağını təbərrük üçün götürmədən keçə bilməzdin!
Bəziləri dedilər: Peyğəmbər öz əmisi oğluna Məryəm oğlu İsadan (ə) aşağı dərəcəyə malik olmasına razı deyil. Bu anda ayə nazil oldu: Məryəm oğlu (İsa) misal çəkilincə sənin qövmün səs- səda saldılar. Onlar dedilər: “Bizim tanrılarımız yaxşıdır, yoxsa o (İsa)?!”Onlar bunu sənə yalnız mübahisə etmək (çənə- boğaz olmaq) xatirinə dedilər.( Sən də İsanın Məbud olduğunu qəbul etdin). Şübhəsiz ki, onlar höccətləşən qövmdürlər! O ancaq nemət verdiyimiz və İsrail oğullarına örnək etdiyimiz bir bəndədir. (Onun vasitəsilə haqq aydınlaşsın). Əgər istəsəydik, yer üzündə sizin əvəzinizə mələklər yaradardıq.[1] Ravi deyir: Haris bin Ömər Fəhri hirsləndi və dedi: Ey Allahım! Əgər bu hökm düzgündürsə və Sənin yanındadırsa ki, bəni Haşim ümmətin rəhbərini Heraklis kimi Heraklisdən sonra irs aparsınlar (Yəni padışahların adəti kimi). Bizim başımıza smadan daş yağdır yaxud dərdli əzab göndər. Allah taala Harisin sözlərini Peyğəmbərə (s) göndərdi və bu ayə nazil oldu: “Halbuki sən onların arasında ola- ola Allah onlara əzab verən deyildir”.[2] Peyğəmbər ona dedi: Ey Ömər! Ya tövbə elə ya da burdan get. O cavabında belə dedi: Ey Muhəmməd! Nə varındırsa, qüreyişlilərin bəhrələnməyi üçün et. Çünki bəni Haşim ərəb və əcəmin kərəm və böyüklülüyünə sahibdir. Peyğəmbər (s) buyurdu: Bu mənim ixtiyarımda deyil və bunun yalnız Sübhan Allahın ixtiyarında olduğunu hesab etmək lazımdır. O dedi: Ey Muhəmməd! Qəlbim tövbəni qəbul etmir. Lakin sənin yanından gedirəm və dəvəsini gətirmək üçün əmr etdi. O dəvəyə mindi və Mədinənin ətrafına çatanda bir parça daş onun başına dəydi və firqəsini söydü və burada peyğəmbərə vəhy nazil oldu ki, “Biri vaqe olacaq əzab barədə soruşdu. (O əzabı) Kafirlərdən dəf edə biləcək bir kimsə yoxdur! (O əzab yüksək) dərəcələr sahibi olan Allahdandır!”[3] Sonra Peyğəmbər ətrafında olan münafiqlərə buyurdu: Dostlarınızın arxasınca gedin ki, hər nə istədisə, başına gəldi, Allah buyurur: “Onlar kömək dilədilər. Hər bir inadkar təkəbbür sahibi isə ziyana uğradı.”[4] [5]
Sonda, Quran və Məsumlardan (ə) bir söz deyərkən, əvvəl araşdırma aparmaq lazımdır və sonra onu nəql etmək olar. Amma bu xüsusi hal üçün onu qeyd etmək olar ki, nəqlin növünü mənaya yozmaq olar və digər tərəfdən əgər bu zəruri mənaya xələl gətirmirsə, belə nəql qadağan deyil. Demək olmaz ki, siz Peyğəmbərə (s) yalan söz nisbət vermisiniz. Əgər bir nəqli dedikdən sonra məlum olarsa ki, bu yalandır, bu rəvayəti dediyin insanlara bunun yalan olduğunu elan etməlisən.
[1] - Əz-Zuxruf surəsi, ayə 57- 60.
«وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْیَمَ مَثَلًا إِذا قَوْمُکَ مِنْهُ یَصِدُّونَ* وَ قالُوا أَ آلِهَتُنا خَیْرٌ أَمْ هُوَ ما ضَرَبُوهُ لَکَ إِلَّا جَدَلًا بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ* إِنْ هُوَ إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنا عَلَیْهِ وَ جَعَلْناهُ مَثَلًا لِبَنِی إِسْرائِیلَ* وَ لَوْ نَشاءُ لَجَعَلْنا مِنْکُمْ مَلائِکَةً فِی الْأَرْضِ یَخْلُفُونَ»
[2] - Əl- Ənfal surəsi, ayə 33.
«وَ ما کانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِیهِمْ وَ ما کانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ»
[3] - Əl- Məaric surəsi, ayə 1- 3.
«سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ* لِلْکافِرینَ [بولایة علیّ] لَیْسَ لَهُ دافِعٌ* مِنَ اللَّهِ ذِی الْمَعارِجِ»
[4] - İbrahim surəsi, ayə 15.
«وَ اسْتَفْتَحُوا وَ خابَ کُلُّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ»
[5] - Kuleyni, Əlkafi, cild 8, səh 57, darul kitabil islamiyyə tehran, 1365 h.günəş ili. (Ruze Kafinin tərcüməsi, səh 90 və 91), Təbərisi, İlamil vəri bielamil huda, səh 186, İslamiyyə.