خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ قالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَکُمْ طالُوتَ مَلِکا...» بقره 247. در تقاسیر چنین آمده است که بنی اسرائیل از پیامبرشان که گفته شده شمعون یا صموئیل بوده است، در خواست کردند که از خداوند بخواهد تا ملکی را برای آنان بفرستد تا در رکاب او به جنگ دشمنان روند. در آیه دیگر می‌فرماید: «فَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوتَ وَ آتاهُ اللَّهُ الْمُلْکَ وَ الْحِکْمَةَ وَ عَلَّمَهُ مِمَّا یَشاء» بقره 251. چرا در حالی که نبی و فرستاده خداوند موجود بود، آنان در خواست کردند که ملکی برایشان فرستاده شود؟ و چرا با این‌که در همان لشکر حضرت داوود نیز حضور داشتند، در این آیات اشاره می‌کند که در آن جنگ سه تن از اولیای خداوند؛ یعنی صموئیل یا شمعون، داوود و طالوت حضور داشتند؟