یکی از شهدای کربلا که روز عاشورا در رکاب امام حسین(ع) به فیض شهادت نائل شد،[1] سعد بن الحارث،[2] انصاری،[3] عجلانی[4] است.

سعد به همراه برادرش ابو الحتوف ابتدا دارای تفکر خوارج بودند. آنان همراه سپاه عمر بن سعد برای جنگ با امام(ع) به کربلا آمده بودند، اما هنگامی که صدای شیون زنان و کودکان خاندان پیامبر(ص) را شنیدند، به سپاه امام حسین(ع) پیوستند و خود را از دوزخ نجات داده و در روز عاشورا بعد از جنگ با سه نفر از سپاه عمر بن سعد به شهادت رسیدند.[5]

اگر این گزارش را بپذیریم، می‌توان گفت که پیوستن او به سپاه امام(ع) در لحظات پایانی نبرد بود.

در برخی از کتاب‌های معاصر، شهادت ایشان را بعد از شهادت امام(ع) عنوان کرده‌اند[6] که باید منبع این گزارش بررسی شود.

[1]. «شهدای قیام عاشورا»، 28614.

[2]. رسان، فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین ع‏، ص 154، قم، آل البیت(ع)‏، چاپ دوم‏، 1406ق.

[3]. امین عاملی‏، سید محسن، اعیان الشیعة، ج 2، ص 319 – 320، بیروت، دار التعارف للمطبوعات‏، 1406ق. به نقل از کتاب الحدائق الوردیة فی أئمة الزیدیة، از تألیفات قرن هفتم.

[4]. همان.

[5]. همان.

[6]. محدّثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص 34، قم، نشر معروف‏، چاپ دوم، 1417ق.