قبل از پاسخ به مسئله، توجه به این نکته ضروری است که از نظر اسلام انسان اجازه ندارد گناهان (کوچک یا بزرگ) خود را در مقابل دیگران بازگو کند و اسرار خود را فاش نماید. از نظر اسلام آبروی انسان‌ها آن‌قدر با ارزش است که اعتراف به گناه تنها باید در پیش‌گاه پروردگار متعال آن هم به جهت توبه و درخواست بخشش باشد. به‌ویژه اگر فردی از روی جهل و نادانی مرتکب گناهی شده باشد که در این‌صورت امید بخشش پروردگار بسیار بیشتر و بالاتر است. خداوند متعال در قرآن مجید به همۀ گناه‌کاران وعده‌ی آمرزش داده و فرموده است: "بگو: اى بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌‏اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همۀ گناهان را می‌آمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است".[1]

در این‌جا منظور این است که اگر گناه‌کاران واقعاً از گناهان خود توبه کنند و تصمیم جدی بگیرند که دیگر مرتکب آن‌گناه نشوند، خداوند توبۀ آنان را می‌پذیرد و آنان را مشمول رحمت خود قرار می‌دهد.

اما در مورد ازدواج باید گفت که از نظر اسلام ازدواج بر دو قسم است: ازدواج دایم، و ازدواج موقت، که هر کدام از این ازدواج‌ها شرایط خود را دارند.

1. یکی از شرایط ازدواج(دایم یا موقت) این است که زن هنگام ازدواج، در عقد نکاح مرد دیگری نباشد؛ یعنی اگر قبلاً در عقد دایم شخص دیگری بود، باید از او طلاق گرفته باشد و یا اگر در عقد موقت دیگری بود، باید مدت عقد موقت به پایان رسیده و از هم جدا شده باشند، یا مدت باقی مانده عقد بخشیده شود و در هر صورت عده‌ی طلاق[2] یا عده‌ی عقد موقت[3] را نگهداشته و مدت آن سپری شده باشد و تنها بعد از گذراندن مدت عده است که می‌تواند با مرد دیگری ازدواج نماید.[4]
2. یکی دیگر از شرایط ازدواج آن است که زن شوهردار، هنگامی که دارای همسر شرعی و قانونی بوده، با مردی که بعداً می‌خواهد با او ازدواج کند(نعوذ بالله) روابط نامشروع(زنا) نداشته باشد؛ زیرا اگر مردی با زن شوهرداری زنا کند، از نظر شرع نمی‌تواند با او ازدواج نماید.[5]

گفتنی است که از شرایط ازدواج موقت آن است که از اوّل باید مدت آن معلوم و معین باشد که اگر مدت را تعیین نکنند، عمدا، یا سهوا، عقد موقت باطل خواهد بود و به عقد دایم تبدیل می‌شود.[6] مدت ازدواج موقت می‌تواند از چند لحظه تا چند سال باشد. پس باید تعیین کنند که مدت این ازدواج؛ مثلاً چند ساعت و یا چند روز و یا چند ماه و یا چند سال است.

با توجه به رعایت این شرایط و شرایط دیگر،[7] ازدواج موقت شما با شوهر کنونی و ازدواج مجدد شما با پدر فرزندتان صحیح خواهد بود.

البته باید توجه داشت که پدر فرزندتان باید مسلمان باشد تا بتوانید با او ازدواج نمایید؛ زیرا طبق نظر فقهای اسلام، زن مسلمان نمی‌تواند به عقد کافر(غیر مسلمان) درآید.[8]

[1]. زمر، 53.

[2]. زنى که نُه سالش تمام شده و یائسه نیست، اگر شوهرش با او نزدیکى کند و طلاقش دهد، بعد از طلاق باید عدّه نگهدارد؛ یعنى بعد از آن‌که در پاکى طلاقش داد، به قدرى صبر کند که دوبار حیض ببیند و پاک شود و همین که حیض سوم را دید عدّه او تمام می‌شود و می‌‏تواند شوهر کند.

و زنى که حیض نمی‌‏بیند اگر در سن زن‌هایى باشد که حیض می‌‏بینند چنانچه شوهرش بعد از نزدیکى کردن او را طلاق دهد، باید بعد از طلاق تا سه ماه عدّه نگهدارد. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، م 2511 , 2512.

[3]. عده متعه برای زنی که حیض می‌بیند دیدن دو مرتبه حیض است و برای کسی که حیض نمی‌بیند 45 روز است، توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ص 526، م 2515.

[4]. همان، ج ‏2، ص470 و 471 مسائل 2400 و 2401 و 2402.

[5]. همان، ص 470 و 469، م 2398 و 2399.

[6]. امام خمینی، تحریرالوسیلة، ج 2، ص 290، م 9.

[7]. ر. ک: توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏2، ص 468 به بعد.

[8]. همان، م 2397.