جستجوی پیشرفته
بازدید
4826
آخرین بروزرسانی: 1400/09/25
خلاصه پرسش
چه اطلاعاتی در مورد عبدالله بن عمیر کلبی که در روز عاشورا به شهادت رسید، وجود دارد؟
پرسش
عبدالله بن عمیر کلبی کیست؟
پاسخ اجمالی

عبدالله بن عمیر کلبی یکی از شهدای کربلا و از کسانی است که روز عاشورا در دفاع از امام حسین(ع) به شهادت رسید. وی از قبیله‌ی بنی عُلَیم بود که به کوفه آمد، و در نزدیک چاه جعده در محله‌ی همدان منزل داشت‏.

همسرش ام وهب دختر عبد از تیره نمر بن قاسط بود.[1]

مشخصات ظاهری

او فردی بلند قد، با دست‌هایی نیرومند و چهارشانه بود. از این همین رو هنگامی که وی برای نبرد از امام حسین(ع) اجازه گرفت، حضرتشان به او فرمود: گمان می‌کنم تو در مبارزه با افراد هم‌طرازت فرد بسیار قدرتمندی باشی پس عازم نبرد شو.[2]

پیوستن به سپاه امام(ع)

عبدالله هنگامی که سپاه عمر بن سعد را مشاهده کرد که به سمت امام حسین(ع) می‌روند با خود گفت: سوگند به خدا که علاقمند بودم تا به جنگ با مشرکان بروم و اکنون امیدوارم ثواب جنگ با آنهایی که به جنگ پسر دختر رسول خدا(ص) می‌روند، بیشتر از ثواب پیکار با مشرکان باشد. از این رو نزد همسرش رفت و قصد خویش را با او در میان گذاشت. همسرش نیز تصمیم وی را مورد تأیید قرار داد و برایش دعا کرد تا خدا او را به بهترین راه هدایت کند و از همسرش خواست تا وی را نیز همراه خود ببرد؛ لذا شبانه به امام حسین(ع) ملحق شدند.[3]

آغاز جنگ

پس از آغاز جنگ از سوی عمر بن سعد، یسار و سالم که غلامان زیاد بن ابوسفیان و عبیدالله بن زیاد بودند، به میدان آمده و مبارز طلبیدند. ابتدا حبیب بن مظاهر و بریر بن حضیر، آماده رفتن به میدان شدند که امام حسین(ع) از آنها خواست تا بنشینند. سپس عبدالله بن عمیر کلبی از امام(ع) اجازه نبرد خواست که آن‌حضرت به وی اجازه داد. عبدالله ابتدا با یسار درگیر شد و وی را مجروح کرد، اما در همین زمان سالم به سمت او حمله‌‏ور شد و ضربه‌ای به او زد که باعث قطع انگشتان دست چپش شد، اما با این وجود عبدالله با ضربه‏ای سالم را به قتل رسانید.[4]

اشعار حماسی

عبدالله بعد از مبارزه‌ی اوّلیه به سمت سپاه امام حسین(ع) برگشت، در حالی که این اشعار را می‌خواند:

«إن تنکرونی فأنا ابن کلب                            حسبی بیتی فی علیم حسبی‏

انّی امرؤ ذو مرة و عصب                         و لست بالخوّار عند النکب‏

انی زعیم لک أمّ وهب                           بالطعن فیهم مقدما و الضرب‏

ضرب غلام مؤمن بالرب‏»؛[5]

اگر مرا نمی‌شناسید من پسر کلب هستم، مرا همین افتخار بس است که خانواده‌‏ام از بنی‌علیم هستند. من مردی قوی و نیرومندم و در مشکلات(جنگ‏) ناتوان نمی‌شوم. ای امّ وهب به تو تعهد می‌دهم که با نیزه و شمشیر در میانشان بکوبم و پیش بروم. ضربه غلامی که به پروردگارش ایمان دارد!

شهادت عبدالله

شمر بن ذی الجوشن به جناح راست سپاه امام حسین(ع) حمله برد؛ اما سپاه امام(ع) در برابر شمر مقاومت کردند و او و همراهانش را عقب راندند. در این حمله هانی بن ثبیت حضرمی و بکیر بن حی تمیمی به عبدالله بن عمیر کلبی حمله کردند و او را به شهادت رساندند.[6]

دفاع همسر عبدالله از وی

بر اساس برخی از گزارش‌های تاریخی، امّ وهب همسر عبدالله عمود خیمه را برداشت و به دفاع از همسرش رفت و گفت: پدر و مادرم به فدای تو! در دفاع از ذریه‌ی پیامبر(ص) مبارزه کن! عبدالله نزد همسرش‏ آمد و او را به طرف زنان برگرداند، ولی همسرش‏ دامنش را گرفته می‌کشید و می‏گفت: من رهایت نمی‌کنم مگر این‌که با تو بمیرم. در این هنگام‏ امام حسین(ع) به آن بانو فرمود: خدا جزای خیر نصیب تو گرداند و از وی خواست تا برگردد و فرمود جنگ بر زن‌‌ها واجب نیست. در نتیجه امّ وهب به نزد زن‌ها برگشت‏.[7]

بر اساس برخی از گزارش‌های تاریخی، همسر عبداللّه بعد از شهادت شوهرش بر بالین او نشست و گریه می‌کرد. در این هنگام شمر به غلامش رستم[8] فرمان داد با همان عمود بر سر آن زن بکوبد. او نیز چوب را محکم بر سر او فرود آورد و سرش را شکافت و وی به شهادت رسید.[9]

شهادت فرزند عبدالله

بر اساس برخی از نقل‌ها عبدالله فرزندی به نام وهب داشت که به درخواست مادرش در حمایت از امام(ع) به میدان رفت و به شهادت رسید.[10]

سلام بر عبدالله

در زیارت ناحیه و در زیارت امام حسین(ع) در نیمه شعبان این‌گونه از وی تجلیل شده است: «السَّلَامُ عَلَی عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَیرٍ الْکلْبِی‏».[11] «السَّلامُ عَلی‏ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَیرِ».[12]


[1]. طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 5، ص 429، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق.

[2]. ابو مخنف کوفی، لوط بن یحیی، وقعة الطف، محقق، مصحح، یوسفی غروی، محمد هادی‏، ص 217 – 218، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1417ق.

[3]. تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج 5، ص 429.

[4]. وقعة الطف، ص 218.

[5]. همان.

[6]. همان، ص 226.

[7]. همان، ص 218 – 219؛ تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج 5، ص 429.

[8]. «رستم، غلام شمر»، 38597.

[9]. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق، زکار، سهیل، زرکلی، ریاض، ج 3، ص 194، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1417ق.

[10]. ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، تحقیق، شیری، علی، ج 5، ص 104 – 105، بیروت، دار الاضواء، 1411ق.

[11]. ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 493، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.

[12]. سید ابن طاووس، رضی الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، ج 3، ص 344، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1409ق.

نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

طبقه بندی موضوعی

پرسش های اتفاقی

  • آیا خداوند روح انسان را از قسمت پا به سمت حلقوم قبض می‌‌کند؟
    20174 درایه الحدیث 1391/08/14
    ۱. این‌که روح از پایین یعنی از قسمت پا به سمت بالا از بدن انسان خارج می‌شود، در قرآن کریم نیز به آن اشاره شده است؛ مانند: «فَلَوْ لا إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ»[1] یعنى جان هنگامی که به حلقوم و گلو رسید و نزدیک ...
  • آیا پیامبر(ص) و امامان(ع) هم شب قدر برایشان مشخص نبود؟
    18558 درایه الحدیث 1392/05/09
    بنابر تحقیق و جست‌وجو؛ سخنی از پیامبر اسلام(ص) نقل نشده است که فرموده باشند از شب قدر اطلاعی ندارند؛ زیرا پیامبر اسلام(ص) و امامان(ع) تا حدودی علم گذشته و آینده نزدشان است،[1] اما بنابر مصالحی در برخی از موارد، همه جزئیات یک حقیقت و ...
  • آیا خون آمدن عضوی از بدن هنگام غسل، غسل را باطل می کند؟
    68943 Laws and Jurisprudence 1389/11/02
    پاسخ حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) به این شرح است:خیر. فقط باید در حین غسل، بدن نجس باقی نمانده و بر همه جای پوست بدن، آب برسد. پس اگر با فشار دادن عمل خون ریزی برای لحظه ای خون متوقف شود و غسل انجام پذیرد، غسل ...
  • چرا خداوند به مسلمانان توصیه می‌کند که به خدایان دروغین کفار و مشرکان ناسزا نگویند؟
    19452 تفسیر 1396/12/19
    خداوند در قرآن کریم به مسلمانان توصیه می‌کند تا به بت‌ها و خدایان دروغین کفار و مشرکان ناسزا نگویند، به این دلیل که بعد از این ناسزاگویی، کافران نیز واکنش نشان داده و به خدا ناسزا می‌گفتند؛ از این‌رو پروردگار در آن موقعیت زمانی و مکانی، مسلمانان را ...
  • آیا ولایت پیامبران(ع) با هم فرق داشت؟
    8732 نبوت عامه 1396/02/10
    با توجه به این‌که از یک‌سو «ولایت» دارای معانی و درجات مختلفی می‌باشد، و از سوی دیگر «نبوت» نیز دارای درجات و مقامات است؛ لذا دامنه‌ی ولایت انبیا(ع) بر اساس درجات نبوت و مقام‌های معنوی آنان قبض و بسط خواهد یافت. توضیح این‌که: از یک‌سو؛ ولایت از ریشه ...
  • آیا روزه برای مریضی که روزه برایش ضرر دارد واجب است ؟
    28215 Laws and Jurisprudence 1387/03/30
    بر طبق فتوای مراجع تقلید و علمای اسلام، روزه گرفتن بر مریضی که روزه برای او ضرر قابل توجهى‏ دارد واجب نیست.[1] قرآن در این باره می فرماید: "هر کس از شما بیمار یا مسافر باشد تعدادى از روزهاى دیگر را (روزه بدارد)"[2]. اما باید توجه داشت که ...
  • زندگی‌نامه حجیر بن جندب که روز عاشورا در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسید، را بیان نمایید.
    2885 تاريخ بزرگان 1399/06/17
    در برخی منابع کهن که نام شهدای کربلا را ذکر می‌کند از شهیدی به نام حجیر بن جندب یاد می‌کند که روز عاشورا در راه مکتب امام حسین(ع) به شهادت رسید.[1] اما جز این گزارش مختصر، نام وی در دیگر کتاب‌های تاریخی و ...
  • چرا امر به معروف و نهی از منکر واجب شده تا همه خود را موظف بدانند به اجبار مرا به راه راست هدایت کنند؟
    5048 امر به معروف و نهی از منکر 1391/09/08
    بیشترین توصیه‌ای که در مورد امر به معروف و نهی از منکر شده، ناظر به روابط دوستانه‌ای است که میان مؤمنان برای ارتقای معنوی‌شان برقرار است. قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ ...
  • حروف مشبهة بالفعل چه ویژگی‌هایی دارند؟
    25001 لغت شناسی 1397/08/26
    بر اساس نظر مشهور ادباء، حروف مشبهة بالفعل پنج حرف بوده[1] که بر سر مبتدا و خبر وارد می‌شوند. این حروف عبارت‌اند از: إنَّ، أنَّ، لیت، لکنَّ، لعلَّ. عمل اصلی این حروف، منصوب نمودن مبتدا به عنوان «اسم» و مرفوع نمودن خبر به عنوان ...
  • کیفیت تشریع حجاب در اسلام چگونه بوده است؟
    20971 Laws and Jurisprudence 1389/10/22
    قبل از اسلام زنان براى حضور در اجتماع از پوشش مناسبی برخوردار نبودند. اسلام با ظهور خود، تکلیف این مسئله را معلوم کرد. احکام و محدوده حجاب زنان در آیات سوره های" احزاب" و "نور"  مطرح شده است. دستوراتی که در خصوص زنان در آیات سوره نور آمده ...

پربازدیدترین ها