پاسخ پرسش مطرح شده در ضمن نکاتی بیان می شود:

1. در کشورهای مختلف شرایط متفاوتی وجود دارد. ما نمی توانیم یک الگویی را که در یک جا با ویژگی های خاصی وجود داشته است، مانند الگوی حضرت امام خمینی (ره) و رهبری قدرتمند ایشان و پشتوانه روحانیت مستقل شیعه، آن را با مصر و تونس مقایسه کنیم؛ زیرا هر دو در یک سیستم کاملاً متفاوتی با ایران هستند. و یا کشور عراق هم به نظر ما یک حکومت اسلامی دارد، ولی ساختار و الگویش متفاوت با کشور ما است.

بنابراین، هر جامعه ای باید به دنبال الگوی متناسب با آن شرایط یعنی مردم خودشان باشد. البته خود مردم مصر انقلاب کردند و هیچ قدرت بی گانه ای دخالت نداشته است. پس، باید الگوی متناسب با آن پیدا شود.

2. این که مبادا قدرت های غربی با ساختن شخصیت های کاذب و به دست گرفتن قدرت توسط آنها مسیر انقلاب مردم را منحرف کنند. اتفاقی که در تونس افتاد و در مدت کوتاهی بن علی کنار رفت، ولی در واقع اصل حکومت خویش را با رفتن خودش حفظ کرد. در مصر، حُسنی مبارک، فعلاً در حال مقاومت است و شاید اثر این مقاومت، ایستادگی مردم باشد، ولی این ایستادگی موجب می شود که علاوه بر از بین رفتن شخصیت حُسنی مبارک، نظام مصر هم به کلّی از بین برود؛ زیرا اساس این نظام باطل بوده و هست و ان شاء الله این درایت در مردم باشد و شخصیت های ارزشمند و مستقل دینی مصر بتوانند زمام امور مردم را به دست بگیرند و راه را برای مردم روشن نمایند.