مقطع خاصی برای ورود طلاب به تحصیل فلسفه وجود ندارد؛ چرا که مباحث مقدماتی مربوط به تاریخ فلسفه، آشنایی با فلسفه و ... از همان ابتدا لازم بوده و هر فردی بنابر علاقه، استعداد و گرایش فکری خود باید نسبت به مطالعه تخصصی فلسفه برنامه ریزی خاص خود را داشته باشد.

توصیه می شود که طالب فلسفه در ابتدا آشنائی خوبی با گرایش های فلسفی مختلف که در طول تاریخ فلسفه اسلامی مطرح بوده است داشته باشد. همچنین مطالعه ای در حد آشنایی با مباحث عرفان نظری و عرفان به طور کلی در این مرحله ضروری است؛ چرا که در جهان اسلام فلسفه، حکمت و عرفان عملاً به عنوان مجموعه معارف حِکَمی در کنار هم حضور داشته و در شکل گیری معارف دینی نقش بسزایی ایفا کرده اند.

مشهورترین اقسام فلسفه در اسلام عبارت اند از: فلسفه مشاء، حکمت اشراق، و فلسفه متعالیه یا صدرائی. ضمن این که عرفان نظری هم هر چند فلسفه محسوب نمی شود، ولی نوعی نظام فلسفی را در مورد عالم هستی به صورت مدون ارائه داده است که نباید از آن غفلت کرد.

بعد از آشنایی با این فلسفه ها یک طلبه می تواند در مورد خود استعداد سنجی کرده و گرایش و علاقه خود را به یکی از این فلسفه ها کشف کند، تا به طور تخصصی وارد مطالعه و تحقیق در همان زمینه شود و نسبت به مقدمات ورود در آن فلسفه اهتمام داشته باشد، در غیر این صورت چه بسا به طور تخصصی وارد تحصیل در یکی از این گرایش ها خواهد شد، بدون این که اساساً از جایگاه این فلسفه در تاریخ تفکر دینی مطلع شده باشد.

گفتنی است که در حوزه کنونی، فلسفه حاکم فلسفه ملاصدرا است؛ لذا در ابتدا کتاب های بدایه الحکمه و بعد نهایه الحکمه که خلاصه ای از آثار ملاصدرا است مورد تدریس قرار می گیرد .

برای آگاهی بیشتر نمایه های زیر را مطالعه کنید:

«فلسفه و مخالفان»، سؤال 2151 (سایت: 2274) .

«معرفی کتاب های منطق و فلسفه»، سؤال 7122 (سایت: 7207) .

«عرفان نظری و عملی در نهج البلاغه»، سؤال 6709 (سایت: 6913) .

«عرفان نظری و عرفان عملی»، سؤال 239 (سایت: 1780) .

«عرفان و اسلام»، سؤال 4170 (سایت: 4762) .

این سؤال، پاسخ تفصیلی ندارد.