دعا براى سلامتى امام عصر (عج) از جمله دستورات شرعى است که حکمت‏هایى را در بردارد و این حکمت‏ها و لو این که تماماً براى ما ناشناخته باشند، از امور واقعى هستند، چنان چه اگر پزشک دارو تجویز می‌‏کند بى علت و بى حکمت نیست. به هر حال ما طبق دستور عمل می‌‏کنیم و مطمئنیم که دعا براى سلامتى آن وجود مبارک بدون علت نیست. اما پیرامون حکمت دعا براى سلامتى امام زمان (عج) توجه شما را به نکات زیر جلب می‌‏نماییم:

1. از عوامل سلامتى آن حضرت (عج) همین دعاهاست. نه به این معنا که اگر ما دعا نکنیم حضرت سالم نمی‌‏ماند، چون به هر حال حتماً کسان بسیارى هستند که همواره براى آن حضرت دعا می‌‏کنند، بلکه اصل دعاى افراد، به طور على البدل مؤثر است، مثل این که اگر عده‏ى خاصى مرتد شوند، دین از بین نمی‌‏رود چون به هر حال " فَقَدْ وَکَّلْنا بِها قَوْماً لَیْسُوا بِها بِکافِرین‏ "؛[1] یعنى اگر به فرض نسبت به آن کفر ورزند، (آیین حق زمین نمی‌‏ماند)؛ زیرا کسان دیگرى را نگاهبان آن می‌سازیم که نسبت به آن، کافر نیستند. ولى این افتخار ماست که ما از آن عدّه باشیم. و یا مثلاً بر طبق قانون عام باید در مقابل امام حسین (ع) کسى باشد که... اما این که آن کس شمر باشد به اختیار اوست و اعمال او در اجراى این قانون عام تأثیر داشته است.

2. دعا براى سلامتى، شامل سلامت از بیماری‌‏ها و ناراحتی‌‏ها، هرچند جزئى و کوچک، هم می‌‏شود و آنچه قطعى است، اصل بقاى وجود آن حضرت است نه حتى آرامش و راحتى آن وجود عزیز، پس از این جهت هم دعا مؤثر است و منافاتى با اراده ازلى خدا هم ندارد.