توبه و تصمیم جدی انسان به ترک گناه حرکت به سوی نجات و خود یک پیروزی بزرگ است که درهای رحمت الاهی را به روی انسان می گشاید. کسی که به این مرحله (توبه) رسیده به پیروزی بزرگی دست یافته است، و باید سعی کند انگیزه خود را برای مبارزه با گناه، قوی تر نماید، و برای همیشه این حالت را در خود حفظ کند.

نکته بسیار مهم اینکه در هیچ شرایطی نباید از رحمت خدا مأیوس شد؛ زیرا هر چه گناه بزرگتر باشد باز رحمت الاهی واسع تر است[1]. خداوند فرموده است: «اى بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‏اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را مى‏آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.»[2]

البته توبه واقعی دارای شرایطی است که اگر رعایت شود مورد قبول خدای مهربان قرار می گیرد بعضی از این شرایط عبارتند از: ندامت، تصمیم جدی بر ترک گناه، حتی المقدور عدم باز گشت به گناه در آینده، جبران گناه و لغزش های گذشته و استغفار و طلب آمرزش از خداوند[3].

نظر حضرت آیت الله العظمی بهجت (مدظله العالی) پیرامون سؤال شما:

اگر مرتد فطری باشد[4] در صورتی که ارتداد و کفر خود را ابراز نکرده باشد و سبب گمراهی دیگران نگردیده باشد باید توبه کند و مجدداً شهادتین بگوید و هیچ گاه نباید آن را ابراز نماید و به سبب این توبه بدن و لباسش پاک می گردد و اگر چنان چه متأهل است باید دوباره صیغه ازدواج را جاری نماید.[5]