طلاق خلع، خصوصیات و شرایط

طلاق زنی که به شوهرش مایل نیست و مهر یا مال دیگر خود را به او می بخشد که طلاقش دهد، «خلع» گویند.[1]

به بیانی روشن تر؛ طلاق خلع آن است که زن به هر علّتى نخواهد با شوهرش به زندگى ادامه دهد و شوهر هم مایل به طلاق دادن او نباشد، ولى زن براى راضى کردن او به طلاق، مقدارى مال به او بدهد تا راضى شود او را طلاق دهد.

طلاق خلع قوانین، خصوصیات و شرایطی دارد که به برخی از آنها اشاره می شود:

1. در این طلاق تا زمانی که زن مال بخشیده به شوهر خود را مطالبه نکند، شوهر نمی تواند به او رجوع نماید.[2]

2. مرد نباید زن خود را مجبور به انجام طلاق خلع کند.

3. باید صیغه طلاق خلع خوانده شود، به این صورت که مثلاً مرد به زن خود بگوید: « ...خالعتک»؛ یعنی ... تو را طلاق خلع دادم.

4. زن باید بلافاصله قبول را بگوید.

5. در طلاق خلع باید آزردگی و بی میلی فقط از طرف زن باشد و اگر بی میلی هر دو طرف باشد، به آن طلاق مبارات گویند، نه خلع.

6. صیغه و لفظ خلع را باید دو مرد عادل بالغ بشنوند.[3]