آیا این ماجرا مستند است که اولین روزی که امام حسین(ع) روزه گرفت همه‌ی اهل‌بیت(ع) در کنار سفره جمع شدند؛ پیامبر اکرم(ص) رو به امام حسین فرمود: حسین جان! عزیزم! روزه‌‌‌ات را باز کن. حسین پرسید: جایزه‌‌ام چه خواهد بود؟! پیامبر فرمود: نصف محبتم را به کسانی که تو را دوست دارند می‌بخشم. حضرت علی(ع) فرمود: پسرم حسین جان! بفرما. باز امام فرمود: جایزه‌‌ام چه خواهد بود؟ حضرت علی فرمود: نصف عبادت‌‌‌هایم برای کسانی است که عاشق تو هستند. حضرت فاطمه(س) فرمود: عزیز دلم افطار کن! امام حسین پرسید: جایزه شما به من چیست؟! حضرت فرمود: نصف عبادت‌‌‌هایم را به کسانی که بر تو گریه می‌کنند می‌بخشم. امام حسن(ع) فرمود: برادر جان روزه‌‌‌ات را بازکن! و امام حسین(ع) همان سؤال را پرسید. حضرت پاسخ داد: من تا همه‌ی گنه‌‌کاران را بر تو نبخشم به بهشت نخواهم رفت. در همین حال جبرئیل بر پیامبر(ص) نازل شد فرمود خدا می‌فرماید: من از شماها مهربان‌‌ترم و آن‌قدر آن کسانی که عاشق تو هستند را به بهشت می‌برم تا تو راضی شوی یا حسین راضی شود. پیامبر(ص) می‌فرﻣﺎﯾد: ﻧﻮﺭﺍﻧﯽ ﺷﻮﺩ ﭼﻬﺮﻩ‌ی کسی که این حدیث را به دیگران می‌رساند». این حدیث از چه منبعی نقل شده است؟