1. باطن بدن (از جمله داخل دهان) در صورت برخورد با نجاست (داخلی یا خارجی)، نیاز به آب کشیدن ندارد و با از بین رفتن عین نجس، نجاست نیز بر طرف می‌شود. البته برخی از فقها[1] در صورت سرایت نجاست خارجی به داخل دهان، آب کشیدن آن را بنا بر احتیاط، واجب می‌دانند.
2. دندان پر شده و روکش شده که (بر خلاف دندان مصنوعی) ثابت است حکم دندان طبیعی و باطن بدن را دارد که در صورت تماس با عین نجس و از بین رفتن آن، پاک می‌باشد و نیاز به آب کشیدن ندارد.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2]
حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):
1.‌ اگر به گونه‌ای است که جزو دندان طبیعی محسوب می‌شود حکم دندان طبیعی را دارد که با صرف ملاقات نجس نمی‌شود و اگر عین نجاست مثل خون در آن وجود داشته باشد با زوال عین نجاست پاک می‌شود و آب کشیدن آن لازم نیست و اگر جزو دندان طبیعی محسوب نمی‌شود برای تطهیر آن باید آبکشی شود.
2. تفاوتی نمی‌کند.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
دندان پر شده و روکش شده که ثابت است حکم دندان طبیعی را دارد که با ملاقات نجاست خارجی نجس می‌شود، و با از میان رفتن آن پاک می‌گردد. و اما نجاست داخلی مانند خونی که از لای دندان بیرون می‏آید موجب نجس شدن باطن بدن نمی‏شود.
حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):
در اینکه دهان  با برطرف شدن نجاست پاک می‌شود تفاوتی  بین نجاستی که از درون بوده یا از بیرون وارد شده نیست و  تنها دندان مصنوعی که برداشته می‌شود از ظاهر است و باید آب کشیده شود.
حضرت آیت الله العظمی صافی‌ گلپایگانی (مد ظله العالی):
1. اگر داخل دهان خون بیاید با برطرف شدن خون نیاز به تطهیر نیست بلی بهتر است که تطهیر شود.
2. احتیاط در تطهیر دهان است.

حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):

1. دندان پر شده و روکش شده که ثابت است حکم دندان طبیعی را دارد که با ملاقات نجاست خارجی یا داخلی نجس نمی‌شود و با از میان رفتن آن پاک می‌گردد.

2. دندان مصنوعی که قابل برداشتن است، از ظاهر بدن محسوب می شود و اگر نجاست، چه از داخل بدن باشد و چه از خارج، در خارج از بدن با آن ملاقات کند، نجس می‌شود و باید آب کشیده شود. ولی اگر این ملاقات در داخل بدن باشد تا وقتی در داخل بدن است پاک می باشد و پس از خروج از بدن نیز اگر عین نجاست در آن نباشد، پاک است.

3. بلعیدن خون یا هر نجاست دیگری چه از درون بدن باشد و چه از بیرون، جایز نیست؛ مگر اینکه در آب دهان مستهلک شود.

4. خون داخل بینی تا وقتی داخل بینی است، نیاز به آبکشی ندارد.

لینک به سایت استفتائات

---