ابتدا باید گفت که انجام همزمان اطعام و تلاوت قرآن امکان‌پذیر است؛ زیرا انسان مؤمن در همان حالی‌که به تهیه مقدمات اطعام می‌پردازد، می‌تواند قرآن را نیز تلاوت کرده و پاداش آن را به مردگان هدیه کند. با این وجود، نکات ذیل نیز باید مورد توجه قرار گیرد:
1. سیر کردن گرسنه، بویژه زمانی که او در معرض مرگ و یا ضرر جدی است از واجبات است و تلاوت قرآن از مستحبات.
2. فرد مؤمنی که قرآن را تلاوت می‌کند اما در مورد سیرکردن گرسنگان بی‌تفاوت است در حقیقت به توصیه‌های قرآن عمل نکرده و چنین تلاوتی نیز از پاداش کامل برخوردار نیست.
3. روایاتی نیز وجود دارد که سیرکردن گرسنگان را از بهترین فعالیت‌ها می‌داند: «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مِنْ أَحَبِّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِدْخَالُ السُّرُورِ عَلَى الْمُؤْمِنِ إِشْبَاعُ جَوْعَتِهِ أَوْ تَنْفِیسُ کُرْبَتِهِ أَوْ قَضَاءُ دَیْنِهِ»؛[1] یکی از محبوب‌ترین اعمال در پیشگاه خداى عز و جل، شادى رساندن به مؤمن، سیر کردن او از گرسنگى، رفع گرفتارى و یا پرداخت بدهی‌اش می‌باشد.
4. با این وجود، جمع بین هر دو ممکن است، چه با روشی که در ابتدا گفته شد و چه آنکه از فقیری که او را سیر کرده، محترمانه درخواست شود که اگر توانست در مقابل این کمکی که به او شده  قرآنی را تلاوت کرده و هدیه روح میت مورد نظر کند.

---