پاسخ حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته) در خصوص سؤال مذکور به این شرح است:
1. اگر مرد از طرف زن وکالت داشته باشد که او را به عقد ازدواج خود در آورد در عقد دائم پس از تعیین مهریه می‌تواند این گونه صیغه عقد را جاری کند:
أ. از طرف زن بگوید: زَوَّجتُ مُوَکّلَتی لِنَفسی عَلَی الصِداقِ المَعلوم.
ب. از طرف خودش بگوید: قَبِلتُ التَزویجَ هٰکَذا.
و در عقد موقت پس از تعیین مهریه و مدت مثل صیغه بالا را اجرا می‌کند و پس از «عَلَی الصِداق المَعلوم» عبارت «فی المُدَّة المَعلومَة» را نیز ذکر می‌نماید.
2. اگر شخص ثالثی از سوی زن و مرد برای عقد ازدواج وکالت داشته باشد در عقد دائم مثلاً می‌گوید:
أ. از طرف زن: زَوَّجتُ مُوَکّلَتی لِمُوَکِّلی عَلَی الصِداقِ المَعلوم.
ب. از طرف مرد: قَبِلتُ التَزویجَ لِمُوَکِّلی هٰکَذا.
و در عقد موقت پس از تعیین مهریه و مدت همان صیغه را با افزودن «فِی المُدَّةِ المَعلومَة» اجرا می‌کند.