افرادی که از این عالم به عالم دیگر، یعنی عالم برزخ منتقل شدند غالباً در حالتی شبیه خواب و بی‌هوشی هستند؛ البته افرادی که از درجات بالای ایمان برخوردارند، در نعمت‌های بهشتِ برزخی متنعم و از حیاتِ برزخی برخوردارند.[1] اطلاع و آگاهی این افراد هر چند نسبت به زمانی ‌که در عالم دنیا بودند بیشتر است، اما این بدان معنا نیست که آنها همه چیز را می‌دانند، بلکه آگاهی آنها نسبت به امور دنیا وابسته به اراده‌ی الهی و محدود به امور خاص می‌باشد. از طرفی این امکان نیز وجود دارد که افراد در برزخ در آگاهی کامل بوده و اشراف بر این دنیا نیز داشته باشند، اما خدا حسب مصلحت بعدها آنچه در این دوره در حافظه‌شان نقش بسته بود را محو کند (چنانچه این موضوع در برخی بیماری‌های دنیوی نیز رخ می‌دهد).
از این‌رو مانعی ندارد افرادی مانند عزیرِ پیامبر(ع)، اصحاب کهف، و یا هر فرد دیگری که پس از این‌که دوباره زنده شد اطلاعی از اقوام پیشین خود نداشته باشد.
 

---