لطفا صبرکنید
18226
- اشتراک گذاری
گرچه مسافرت زن به همراه مردان نامحرمی که با ایمان و مورد اعتمادند، به خودی خود ایرادی ندارد و شرکت در جلسات و هیئت های مذهبی نیز امری پسندیده است، اما باید ضوابط شرعی در این سفرها و هیئت ها کاملا مراعات شود. علاوه بر آن، از لحاظ اسلام، با توجه به تفویض مدیریت خانواده به شوهر، او حق دارد که حتی از مسافرت همسر خویش با محارم نیز جلوگیری به عمل آورد، چه رسد به دیگر موارد و سفر زن بدون اجازه شوهر، حتی در سفرهای زیارتی(جز حج واجب) نه تنها پاداشی برای او ندارد، بلکه او گناه بزرگی نیز مرتکب شده است. البته، توصیه شده که شوهر نیز در اعمال غیرت از حد تعادل خارج نشود.
بر این اساس خواسته و انتظار عدم حضور همسرتان در چنین هیئتی که افراد نامحرم در آن حضور دارند منطقی و شرعی است. اگر شما راضی به حضور همسرتان در چنین جمع ها و محیط هایی نباشید می توانید عدم رضایت خود را اعلام کرده و از حضور ایشان جلو گیری کنید.
در این راستا اگر شما بخواهید همسرتان را از رفتن به چنین مجالسی باز دارید سزاوار است که با دلائل روشن کاملا او را قانع سازید و اگر خودتان از عهده این کار برنمی آئید از بزرگان فامیل و محل خود که مورد اعتماد ایشان نیز هستند در این زمینه کمک بگیرید تا ضربه ای به زندگی و صمیمت شما وارد نشود.
در پاسخ به این پرسش، باید چند نکته را مدنظر داشت:
1. مسافرت زنان با مردان نامحرمی که مورد اطمینان باشند، به خودی خود حرمت شرعی ندارد. در روایتی از صفوان جمال می خوانیم که ایشان به امام صادق(ع) عرضه داشتند که شما شغل مرا می دانید (که کارم حمل و نقل مسافران است). گاهی زنی مسلمان و شیعه بدون آن که محرمی همراهش باشد به من مراجعه کرده و خواستار مسافرت با کاروان من می شود (تکلیفم چیست)؟ امام فرمودند که او را به همراه خودتان ببرید.(در دیدگاهی وسیع تر) مرد با ایمان، محرم زن با ایمان است.. .[1]
2. در این گونه مسافرت ها باید ضوابط شرعی با دقت رعایت شده و از انجام هر نوع اختلاط و گفت و گوهای مخلوط به حرام خودداری شود. طبیعی است که رعایت چنین ضوابطی در کاروان ها و هیئت های مذهبی باید نمود بیشتری داشته باشد.
3. بر اساس آموزه های دینی، مدیریت خانواده بر عهده شوهر بوده و او می تواند غیر از واجباتی چون نماز، روزه و حج، اگر صلاح بداند همسر خود را حتی از سفرهای زیارتی و دیگر اعمال مستحب باز دارد.
4. به این موضوع نیز باید توجه داشت که بر اساس فرموده امام علی(ع)، غیرت ورزی در مواردی که خلاف مشهودی از همسر دیده نشده، زن پاکدامن را به بیماری و انحراف می کشاند.[2] به همین دلیل باید در اعمال غیرت نیز متعادل بود.
بر اساس آنچه گفته شد می توان نتیجه گرفت که در صورت صحت آنچه بیان کردید، دغدغه و نگرانی شما به جا بوده و ناشی از غیرت و جوانمردی شما نسبت به ناموس خود (که بسیار مورد تأکید و سفارش اسلام قرار گرفته است) می باشد. از نظر اسلام بهترین زنان کسانی هستند که کمترین برخورد و تماس را با مردان نامحرم داشته باشند. حضرت زهراء (ع) می فرماید:" بهترین زنان آنانی هستند که مردان (نامحرم) را نبینند و مردان هم آنان را نبینند".[3] و به همین دلیل، خواسته و انتظار عدم حضور همسرتان در چنین هیئتی که افراد نامحرم در آن حضور دارند به جا و منطقی است. اگر شما راضی به حضور همسرتان در چنین جمع ها و محیط هایی نباشید می توانید عدم رضایت خود را اعلام کرده و از حضور ایشان جلوگیری کنید. البته لازم است قبل از هر چیز اهمیت رضایت شوهر از نظراسلام و نقش این رضایت را در توفیقات همسر را برای ایشان بیان کنید و علت ناراضی بودن خود از چنین جمع و جلساتی را به اطلاع ایشان برسانید. به ویژه که در این جلسات مردان مجرد و متأهل در مقابل زنان نامحرم به شوخی و مزاح می پردازند. مسلماً اگر همسر شما یک فرد متدین و پای بند به مسائل شرعی باشد به خوبی درک می کند که اسلام اطاعت از شوهر را واجب کرده و فقط در مورد انجام واجبات و سفر حج اجازه مخالفت با نظر شوهر را داده است، اما در بقیه موارد از نظر اسلام زن باید برای خارج شدن از منزل از شوهر خود اجازه بگیرد.
اگر شما بخواهید همسرتان را از رفتن به چنین مجالسی باز دارید سزاوار است که با دلائل روشن کاملا او را قانع سازید و اگر خودتان از عهده این کار برنمی آئید از بزرگان فامیل و محل خود که مورد اعتماد ایشان نیز هستند در این زمینه کمک بگیرید تا ضربه ای به زندگی و صمیمت شما وارد نشود.
[1] شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 439، ح 2912، انتشارات جامعه مدرسین، قم، 1413 هـ ق.
[2] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 5، ص 537، ح 9، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1365 هـ ش.
[3] بحارالأنوار ج : 37 ص : 69، عَنْ عَلِیٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ أَنَّهُ قَالَ لِفَاطِمَةَ مَا خَیْرُ النِّسَاءِ قَالَتْ (لَا یَرَیْنَ النِّسَاءَ) وَ أَنْ لَا یَرَیْنَ الرِّجَالَ وَ لَا یَرَوْنَهُنَّ فَذَکَرَ ذَلِکَ لِلنَّبِیِّ ص فَقَالَ إِنَّمَا فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی.
